No dig

Vanuit de danszaal in de Muzehof heb je zicht op de oude kastanjes in het park. Ze staan in vol ornaat, zoals dat heet. We liggen op onze matjes, terwijl ik tussen de luxaflex door naar buiten kijk. Liggen, denkt u wellicht, dat is toch geen dans? Het betreft een dansconditieles, waar ik in dit hoekje vaker over schrijf. Ik doe het nu zo’n vijftien jaar, onze docent geeft al bijna vijftig jaar les in Zutphen, met telkens andere muziek, choreografietjes en oefeningen. Maar een heftige buikspiertraining zit er altijd bij, dat is waarom we op die matjes liggen. De muziek begint: Slippery People van de Talking Heads. De live versie. Bij de eerste tonen weten we allemaal: dat wordt weer afzien.

Hoofd omhoog, linkerarm en rechterbeen strekken, drie keer acht, vervolgens met de rechterarm en het linkerbeen, dan beide benen omhoog, ellebogen op de vloer, het kantelpunt zoeken, daarna knieën in, en benen uitstrekken naar buiten. En weer en weer en weer. Op de maat.

Tijdens de oefeningen gaan gedachten meer dan gewoonlijk hun eigen gang. Ze flitsen naar waar ze naartoe willen, ik heb er geen controle over. Ik zie mijn vader voor me, die zeven jaar geleden overleed. Hij kijkt geamuseerd, alsof hij ons gadeslaat.

Hoofd omhoog, linkerarm en rechterbeen strekken, drie keer acht… en door.

In mijn hoofd zit ik met mijn broertje op de stenen stoeptegels achter de gereedschapsschuur. We hebben net tuinbonen gepoot, onder leiding van onze vader. We drukten de bonen een paar centimeter de aarde in, bedekten ze weer, en zetten naast iedere boon een dunne stok in de grond, waar de plantjes zich omheen zouden kunnen gaan slingeren. Nu zitten we naast elkaar in de zon te wachten tot ze opkomen.

Hoofd omhoog, rechterarm en linkerbeen strekken, drie keer acht…

Afgelopen weekend legden geliefde en ik onze eerste no dig kruiden- en bloementuin aan, althans de zaaibedden. Het is een voor mij een nieuwe manier van tuinieren. Spitten is uit den boze. Grote stukken karton – ik stond al in de Laarstraat bij de fietsenwinkel – leg je over het platgestampte gras. De stukken moeten elkaar overlappen, om kieren te voorkomen. Dan maak je ze nat, met een tuinslang of gieter. Een goede laag compost – plantaardige mest – erover en dan kun je gaan inzaaien. Paadjes met houtsnippers maken het geheel af.

Een voordeel van deze methode is dat-ie beschermt tegen erosie en de bodemstructuur in stand houdt… Beide benen omhoog, ellebogen op de vloer, het kantelpunt zoeken… Er schijnt op deze manier meer humus te ontstaan, die het vocht in de bodem vasthoudt. Verder vermindert deze methode het onkruid, en terwijl het karton geleidelijk wordt afgebroken door wormen en micro-organismen, ontwikkelt zich een warmte die de groei van de jonge planten bevordert.

Bong. Een doffe drum. Alright / The lord won’t mind / I’ll love you from the bottom to the top

De Talking Heads zijn aan het einde van hun lied. Nog even extreem rekken en strekken. Gelukkig hebben we niet gespit; mijn rug kan het aan.