Stedendriehoek
EERBEEK/GENK – Als debutant in de Juniorenklasse slaagde Robert de Haan prompt erin rookiekampioen en vicekampioen te worden in het Nederlands kampioenschap Rotax Max. Daarmee onderstreepte de twaalfjarige karter uit Eerbeek zijn status van toptalent. Bovendien won hij eerder al een ticket voor deelname aan de Grand Finals, het jaarlijkse WK voor Rotax Max-rijders. Op het circuit van Genk blikte hij dan ook tevreden terug op zijn seizoen.
“Ik ben blij met het rookiekampioenschap en de tweede plek in het eindklassement, al was ik liever kampioen geworden natuurlijk”, zei Robert na afloop van de laatste NK-race van het seizoen. “Voor mijn eerste jaar in deze klasse is het wel goed. Het is een heel andere kart, een heel ander deelnemersveld. Daarom had ik van tevoren ook niet echt verwachtingen.”
Maar na zijn vele titels in de Minimax-klasse vorig jaar – Robert werd rookiekampioen, Nederlands kampioen, hij won de Dutch Rotax Max Challenge én hij werd Europees kampioen – was het op voorhand duidelijk dat de Juniorenklasse er een zeer sterke rijder bij had gekregen. Robert: “Ik pak het rijden in een nieuwe, andere kart sowieso wel makkelijk op. En ik heb dit jaar heel veel getraind en geracet.”
De rijder van CRG Holland reed behalve het NK ook het EK, de Academy, een aantal losse races in het WSK- en het DKM-kampioenschap. Over een paar weken doet hij bovendien mee aan zijn derde WK Rotax Max. Dat brengt het totaal op maar liefst 22 raceweekeinden. Moe? Nee, dat is hij niet, zegt Robert. Sterker nog: hij zou nóg meer races willen rijden. “Ik wil alleen maar rijden. Als ik zondag na de wedstrijden in de auto zit, ben ik al bezig met de volgende wedstrijd.” Daarmee houdt het overigens niet op, want thuis kijkt hij videobeelden van zijn races terug om te zien waar hij zich kan verbeteren. “En we doen veel met data. Daar komt heel veel uit. Er is dit jaar aan de hand van die data veel op me gemopperd, maar het heeft me geholpen beter te kwalificeren en tijdens races constanter te kunnen rijden. Ik heb dit jaar dan ook heel veel geleerd. Ik heb er ook veel zelfvertrouwen door gekregen.”
Een mooie ontwikkeling. Zeker omdat het aan het begin van het jaar niet heeft meegezeten. “Ik heb er veel harder voor moeten vechten dan vorig jaar. Ik heb werkelijk niets cadeau gekregen.” Het omslagpunt kwam drie weken geleden in Wackersdorf tijdens een race voor het DKM-kampioenschap. “Ik had weer pech. Ik kreeg een tijdstraf. Ik ben toen heel boos geworden. Ik werd echt boos op alles. Dat heeft me op de een of andere manier geholpen.” Het hoofd heeft hij nooit laten hangen. Robert geeft sowieso nooit op. Bovendien kreeg hij op mentaal en fysiek vlak uitstekende steun van zijn coach Debby Hanssen van Debsports. “En ook de buitenlandervaringen waren impulsen. In het WSK werd ik vanuit het niets tiende.”
Eind november wacht hem nog zijn derde deelname op rij aan de Grand Finals. Het prestigieuze evenement wordt dit jaar in Brazilië gehouden. Daar wil hij dit jaar nog een keer alles geven. “Ik wil daar iets moois laten zien!”
