Geheim

In een etalage aan de Laarstraat hangt al weken een kinderjurk. Hij heeft een strokenrok met verschillende bloemendessins, met blauw, bruin en wit in de stof, en oranje biesjes. Het geheim van mooie dingen zit ‘m vaak in de herinnering. De jurk katapulteert me linea recta naar vijftien jaar geleden. Toen droeg mijn dochter precies dezelfde.

Nu zit ze aan tafel studieplannen te maken en hoor ik mezelf zeggen dat je vroeger lang niet zoveel specifieke deelgebieden kon studeren. Dan word je pas echt oud hè, wanneer je dat ‘vroeger’ in dergelijke constructies gaat gebruiken.
Dieren in de duurzame samenleving in Delft, Animal sciences in Wageningen of Equine society and business in Arnhem? Ik zou keuzestress krijgen, mijn dochter heeft daar gelukkig minder last van.

In Wageningen ontdekte ik tijdens de open dag dat er zoiets als een studie Communicatie & life sciences bestaat. Geweldig, die gaat over communicatie binnen thema’s als voeding, gezondheid, duurzaamheid, klimaat, natuur en verstedelijking. Het verbinden van mensen met verschillende achtergronden staat centraal.

Hadden we dat allemaal maar gestudeerd.

Communicatie bedoel ik, als basis voor de rest. Want wat gaat er veel fout. Op micro- én macroniveau.
Kijk alleen al naar ons stadsbestuur.

Burgemeester Annemieke Vermeulen vertrekt onverwacht. Waarom is onduidelijk. En niemand legt het uit. Terwijl de gemeenteraad zich verschuilt achter geheimhoudingsplicht, wil Vermeulen zelf pas later dit jaar inhoudelijk reageren op haar vertrek. Voor de zomer liet ze de Gelderse commissaris van de Koning nog weten door te willen na eind december, wanneer haar ambtstermijn officieel afloopt. Nu de raad heeft benadrukt dat er naar ‘een ander profiel’ wordt gezocht, heeft ze ervan afgezien.

Een grote groep ondernemers vroeg afgelopen week om opheldering. Die lijkt er niet te komen. Als buitenstaander – hier zit er een – vraag je je natuurlijk af: waarom? Het heeft er alle schijn van dat het echte verhaal wordt achtergehouden.

Met moeite onderdruk ik de neiging om het profiel van de door mij gewenste burgemeester neer te pennen (liefst vrouw – we hebben net een nieuwe mannelijke museumdirecteur, die de huidige vrouwelijke gaat vervangen, ik houd de balans in de gaten –, en graag met hond). Hoe dan ook, één ding is zeker: het gaat lang duren voor onze stad weer een burgermoeder danwel -vader heeft. Want bureaucratische procedures zijn taai, en duren lang.

Onlangs ontdekte ik een winkel waar ze vloeibaar (af)wasmiddel en zeep verkopen. Die kun je uit hoge vaten tappen, zo omzeil je telkens nieuwe plastic verpakkingen. Ter bevordering van de communicatie over duurzaamheid vind ik het van belang dit te melden.
Waar die winkel zit? Ik mag natuurlijk geen reclame maken. Wel heb ik een paar handige richtingsaanwijzingen voor u, zodat het geen geheim hoeft te blijven waar u milieubewust winkelt.

De betreffende zaak is net verhuisd op dezelfde straat, van de ene kant naar de andere.

Hij zit nu schuin tegenover de winkel met dat mooie jurkje.