Sport
Edward Sturing (links) en Peter Boeve denken niet dat het Nederlands elftal zich onder de beste vier ploegen schaart.
Edward Sturing in zijn periode bij Oranje (1989-1990).
Peter Boeve (gehurkt, tweede van rechts) vlak voor een interland (1983).
Twee Apeldoornse ex-profvoetballers samen aan één tafel geeft een garantie voor een zeer mooi gesprek over het spelletje, de verwachtingen omtrent het Nederlands elftal en een hoop voetbalinzichten. Peter Boeve (64) en Edward Sturing (57) – samen goed voor 19 interlands – zijn nog ontzettend gedreven met voetbal, beiden op hun eigen manier. De verwachtingen van de twee internationals zijn niet torenhoog, maar een verrassing is altijd mogelijk, daar zijn de heren het over eens.
Dat Nederland geen titelfavoriet lijkt voor de eindzege, maken ze al snel duidelijk. Welk land dat wel is, durft Sturing wel te zeggen: “Ik zie Frankrijk als de grootste kanshebber om het EK te winnen; die hebben zo’n brede selectie en zoveel spelers die op het allerhoogste niveau spelen. Al moet ik zeggen dat ik Italië ook hoog heb zitten; toen ik ze tegen Nederland zag spelen vond ik ze echt erg sterk. Wanneer zij één keer gas gaven, kwamen wij direct in de problemen. ” Boeve knikt eensgezind en vult Sturing aan met nog een aantal potentiële winnaars, als het aan de oud-Ajacied ligt althans: “Ook Spanje en Duitsland kunnen winnen. Misschien zijn die ploegen niet meer zo sterk als ze een aantal jaar geleden waren, maar het blijven goede teams. De Duitsers maken altijd kans op de titel aangezien zij op bijna ieder toernooi sterk zijn; die gasten moet je nooit onderschatten.”
Als het op het Nederlands elftal aankomt zijn de oud links- en rechtsachter wat terughoudender in hun voorspellingen. Maar ook over ‘ons’ elftal zijn ze eenstemmig en vullen elkaar opnieuw aan. Sturing: “Ik denk niet dat Nederland de laatste vier haalt; het zou al een aardige prestatie zijn als ze de laatste acht zouden halen. Maar op zo’n toernooi weet je nooit hoe het loopt.” Ook hier heeft Boeve wel wat aan toe te voegen, al is hij het opnieuw eens met het vooruitzicht van Sturing: “Het elftal van Frank (de Boer, red.) mist toch kwaliteiten als je het vergelijkt met de andere landen. Maar in zo’n toernooi kan het gek lopen. Ik denk dat het belangrijk is om die eerste wedstrijd te winnen. We kunnen zeggen wat we willen, maar er zijn al zoveel gekke dingen gebeurd op zo’n toernooi.” Sturing noemt direct een aantal voorbeelden van bijzondere winnaars: zo won Griekenland in 2004 van organisator Portugal, tegen alle verwachtingen in. En wist Denemarken in 1992 het toernooi te winnen, terwijl zij in eerste instantie niet eens deel zouden nemen aan dat toernooi. Allemaal voorbeelden waardoor ook Nederland ‘gewoon’ kans zou kunnen maken op de toernooizege.
Op het moment dat we de beide heren spreken, is de definitieve selectie van Frank de Boer nog niet bekend. Toch is er ook genoeg te zeggen over de voorselectie; zo vindt het Hoofd Jeugdopleidingen van Vitesse, Sturing, daar ook wel iets van: “De Boer heeft natuurlijk wel een paar opvallende keuzes gemaakt in de selectie. Neem bijvoorbeeld Babel: die is eigenlijk altijd geselecteerd, ook al door Koeman, omdat hij ‘zo goed in de kleedkamer is’. Maar hij zit er nu niet bij, dat vind ik dan best opvallend.” Peter Boeve vult opnieuw aan: “Ik krijg dan bijna het idee dat hij zich laat beïnvloeden door de kritiek die er is geweest op het selecteren van Babel. Iedereen was het er over eens dat het kiezen voor Babel best bijzonder is, maar als je daar als coach achter staat moet je daar ook achter blijven staan. Dat heeft hij in dit geval niet gedaan.” Ook de blessuregevallen bij Nederlandse spelers zijn onderwerp van gesprek. Beide heren zijn het er over eens dat het gemis van Virgil van Dijk erg groot is: “Van Dijk is natuurlijk een echte leider die het van achteruit allemaal neerzet, en continu aan het coachen is. Hij is eigenlijk de enige die dat echt kan.” Boeve: “En daarbij heeft hij natuurlijk een ongelofelijke uitstraling, die eigenlijk niemand in de Nederlandse selectie heeft.”
Ook mist het elftal een belangrijk type speler, waar Boeve de vergelijking maakt met Edson Alvarez. De Mexicaanse middenvelder van Ajax was lang omstreden bij de Amsterdammers, maar heeft daar ondertussen een vaste plek: “Alvarez werd altijd bekritiseerd om het feit dat hij niet zo goed kan voetballen en opbouwen. Maar hij zorgt voor een balans en wint bijna alle fysieke duels; dat soort spelers heb je ook nodig in je team. Die hebben we bij Nederland altijd gehad, maar nu niet.” Sturing roept direct de namen van een aantal oud-internationals: “Nigel de Jong en Mark van Bommel waren dat soort ‘klootzakken’ die nooit een duel uit de weg gaan en er altijd in kleunen. Daar omheen heb je wel voetballende spelers nodig op je middenveld. Denk bijvoorbeeld aan het koppel bij Italië van een aantal jaren geleden. Daar speelde Pirlo – een artiest – samen met de kuitenbijter Gattuso. Dat is belangrijk.”
Waar Boeve in zijn tijd linksback was, is Sturing altijd rechtsback geweest. Beiden praten lacherig over de wijze waarop zij terechtkwamen op die positie, en hoe zij daar speelden. Zo begint Boeve: “Ik was eigenlijk gewoon een afgekeurde linksbuiten en werd naar achteren gehaald. Dat geldt volgens mij ook voor Edward.” Sturing knikt: “Ik kan het nog erger maken: ik was in de jeugd altijd een spits, en ben uiteindelijk aan die rechterkant geëindigd.” Maar, zo vertellen beide oud-internationals: “We waren wel echt ‘moderne’ backs, erg aanvallend ingesteld, dat zie je tegenwoordig nog veel meer dan in onze tijd.” Over de links- en rechtsachterpositie bij het Nederlands elftal blijven Sturing en Boeve twijfelen, al zien zij Dumfries en Blind uiteindelijk de flanken verdedigen waar zij ooit furore maakten.
