Stedendriehoek
De orgelman mag niet meer in het centrum van Apeldoorn spelen. Te veel tyfusherrie? Nee. Gemeente Apeldoorn wil van winkelen ‘geen uitje’ maken. Een orgel maakt te gezellig, volgens de wonderjongens in het gemeentehuis. Mensen blijven hangen. Kleine tip van Rensie? Bij het horen van een orgel pleurt iedereen zo snel als hij kan zijn euro in het rammelbakkie en zet het op een sprinten. Wees blij dat de orgelman er is.
Gemeenten mogen zelf regels bepalen – het wordt een soort Amerikaans tafereeltje. Ik geloof in een beetje eigen regelbepalerij, maar in en na crisis doen mensen rare dingen. IKEA sødemietert de deuren weer open, waarna er 600 (!) man tegelijk in de winkel aan bank Billy en boekenkast Boris mag friemelen. Stond een vent in de rij. Of ‘ie wat met IKEA had? Nee, maar het was gewoon leuk weer eens een uitje te hebben. IKEA voelde als de Efteling. Totaal van lotje getikt – dáár hadden ze de draaiorgelman naartoe moeten sturen! Alle deuntjes van de Efteling – scheller dan het apparaat ooit geluid maken kon.
Een manege in de buurt mag weer groepsles geven aan jonkies tot en met 18 jaar. Prachtig. Maar: mag alleen in een buitenrijbaan. Kleine voetnoot: paard is een vluchtdier. Na twee maanden stilstand, onervaren (jonge) ruiters die maanden niet in het zadel hebben gezeten – met die wilde pony’s in een buitenbak? Wat denk je dat er gebeurt? Sijpelt de IC zachtjes leeg met coronapatiënten, stroomt het vol met dubbelgeklapte ruitertjes. De manege kiest er voor om nog geen les te geven, tenzij er toestemming wordt gegeven voor binnen rijden. De binnenrijbaan is dusdanig geventileerd dat je er in de winter kapotvriest en met een zuchtje wind de toupetten in de rondte vliegen. Prima om indoor veilig les te geven. De gemeente weigert. Op basis waarvan? Regels. Regels om het regels maken.
Corona vraagt niet om bureaucratie. Corona vraagt om creativiteit. Waar dat in het begin van deze crisis schitterend zichtbaar werd, neemt dat af en gaan we terug naar waar we vandaan kwamen: een bureaucratisch, klein, smal land. IKEA open voor bezoekers, maar de orgelman mag zijn poet niet verdienen. Hoe verklaar je dit? Hier kan toch zelfs de meest humor- en seksloze ambtenaar niet serieus bij blijven kijken?
Ondertussen zitten de deuren van de manege nog steeds potdicht en staat de orgelman te sniffen bij zijn geliefde herriemaker. Prima dat gemeenten verantwoordelijkheid krijgen, maar dan moeten daar gasten zitten die daar creatief en ad hoc mee om kunnen gaan. Verantwoordelijkheid geven aan stoffige sukkels die enkel regels naleven en in de pas lopen, is zinloos. Wat er gaat gebeuren? Revolutie!
Renske Kruitbosch is schrijver, columnist en heeft een eigen communicatiebureau, waar zij concepten ontwikkelt en communicatiestrategieën bedenkt en uitvoert. Daarnaast schrijft zij teksten, en gedichten, bedenkt ze slogans en schrijft ze speeches. Haar motto: mensen zijn gek en humor redt alles. www.renskekruitbosch.nl
