Columns
Vriendin van mij had de oproep van Rutte verkeerd opgevat en heeft de halve delicatessenzaak leeggekocht. Ze dacht dat het verstandig was om een nootpakket te hamsteren. Ze vond het al een vreemde oproep, ze was namelijk allergisch voor pinda’s. Aan de andere kant: na een paar handjes is het dan ook maar gebeurd.
Rutte roept op om ons mentaal voor te bereiden op een oorlog. Dat vind ik een goed advies. Volgens mij is het altijd goed om over eventuele rampscenario’s na te denken, het doet je beseffen dat het leven fragiel en tijdelijk is. Maar ja – hoé bereid je je mentaal voor op een oorlog? Moet je er dan juist heel veel aan denken, zodat je nu al bibberend in je bedstee ligt te koekeloeren? Of is het verstandiger om mentaal vooral aan regenbogen en suikerspinnen te denken, zodat je zo licht mogelijk zo een catastrofale oorlog tegemoet huppelt? Hoe ziet een perfecte mentale voorbereiding op een oorlog er uit?
Ik open sociale media en daar springen de eerste grijpgoeroes en kulcoaches alweer in op het nieuws. De Big Media maken ons bang! De Big Politics maken ons radeloos! De Big Pharma deed hetzelfde met corona! Mooi hè, de één zijn nood is de ander zijn brood. Schitterend hoe die charlatans daar gewetenloos op inspelen. Word maar lid van een cirkeltje, een clubje en de toestand in de wereld gaat jouw huisje voorbij.
Om eerlijk te zijn ben ik vrijwel dagelijks bezig met oorlog, armoede en (klimaat)rampen. Dat had ik als tiener al. Nu denkt u: vreemd meisje, die juffie Kruit. En dat klopt ook wel een beetje. Maar door die grimmige gedachtegang geniet ik driedubbelgedraaid meer van elke dag. Ik zie niets als vanzelfsprekend en dat maakt me een vrij vrolijk mens. We moeten ons niet alleen voorbereiden op een oorlog, we moeten er dusdanig huiverig voor zijn dat we er met zijn allen alles aan doen om niet in die situatie te komen. En die graaigoeroes die enkel naar de politiek wijzen; oorlog begint óók bij de ‘onderste’ lagen van de samenleving. Solidariteit, compassie, empathie. Eigenlijk zou er eens een oproep moeten komen, ook aan die doodenge soevereinen: zoek het woord samenleving eens op in de Dikke van Dale. Je leeft, een kort mensenleventje lang, samen. Samen. Noodzakelijk.
