Columns
Renske Kruitbosch
‘Vader mishandelt scheids na staken pupillenwedstrijd,’ staat er in de krant. U moet weten, lezer, Edo en ik zoeken elke week samen een nieuwsitem uit dat ons de moeite waard lijkt om over te schrijven en cartoonen. Mijn zus stuurde me dit artikel door en kent u dat, dat je even de woorden in de juiste volgorde helemaal tot je moet nemen? Een vader. Mishandelt. Een scheidsrechter. Na een pupillenwedstrijd. Als hier ‘Een giraffe stapt na een avond café dronken op de fiets’ had gestaan, was de verbazing even groot geweest. Misschien wel minder groot, want ik gun alle giraffen van de wereld alle jonge jenever van de planeet.
Maar goed, ik hoef u niet uit te leggen dat zoiets té bezopen voor woorden is. Ik lees dat de kindertjes onder de 8 jaar zijn. Ik lees dat er ‘vrij fysiek werd gevoetbald’. Na twee harde overtredingen legt de spelbegeleider (zo heet die scheids bij die kuikentjes) het spel stil. In de kantine vielen harde woorden en hij kreeg een klapjanus op zijn bek. Maar even, hoor: het feit dat zo een wedstrijd stil moet worden gelegd omdat er ‘te fysiek’ werd gevoetbald, is toch ook al om je even bij achter de oren te krabbelen? Het is toch onvoorstelbaar dat die kwajongens en kwameisjes onder de 8 jaar al ‘te fysiek’ voetballen? Doet me denken aan mijn jongste nichtje, Kleine Knof, die de grassprieten tussen de tanden rugbyt. Gaat er flink op, maar áltijd sportief, altijd juichen en zelfs als de tegenstander een speler te weinig heeft, stellen ze gewoon iemand van de tegenpartij op. Wát een voorbeeld.
Terug naar dat treurtrapveldje. Nogmaals: wat een droefbek ben je. Maar even los van dat: wát gaat er precies mis in die bovenkamer dat zoiets geoorloofd is? Kunnen we de zaken niet meer in perspectief zien? We hebben het over een grasveld, een bal en een tiental kindertjes die erachter aan rennen en het ding tegen een netje aan proberen te schoppen. En als dan er een beetje een sneuscheids staat te oelewapperen, dan denk je toch: ach, volgende week beter? Onbegrijpelijk. En dan hebben we onze bek vol over ‘die buitenlanders’. Ik weet wel wie er meer de grenzen opzoeken. Of de scheids, in dit geval.