Stedendriehoek
Volgens een zoetsappig damesblad ‘was mijn huis toe aan groen’, dus ik besloot in alle wijsheid naar het tuincentrum te gaan. Kom ik nooit. Kar mee, portemonnee mee en gaan met die bananenboom. In de hoek van het centrum zie ik een bij elkaar geraapt zooitje kamerplanten staan. Een kakofonie aan kleuren, lengtes, diktes en groottes. In het midden een paaltje met een rood A4tje er op. SALE. Ik zie een lieve palmboom staan. Van 90 euro, voor 30 euro. Alles wat te mooi lijkt om waar te zijn, is het vaak ook. Ik naar een Tuincentrum-type. Vragen. De palm stond bij de SALE omdat het een kneusje is. Hij was een beetje lelijk bij de stam. Palm en ik zijn sinds die dag onafscheidelijk.
Palm in kar. Verder lopen. Ik verkneukel me bij de Pokon. Wat als het leven een kneusjes-hoek had? Welke tuincentrum-toeka bepaalt wie er in moeten? Alleen de sufferds die onfraai zijn bij de stam of ook de zielenpootjes die lelijk zijn van binnen?
Zag een filmpje van Rob Jetten voorbij komen. Hij las alle homo-haatreacties voor die hij binnen krijgt. De honden lusten er geen brood van. Oplossing? Een internationale dag tegen homofobie. Ik heb persoonlijk een andere tip tegen dit soort idiote, haatdragende herrieschoppers. Keiharde boetes. Traceren die handel en afstraffen die hap. Te vaak een overtreding? Dan ga je niet naar de kneusjeshoek maar naar de groene container. Op de kop erin, met wortel en al. Opflikkeren.
Nog een stumpertjeshoek-kandidaat? Mensen die jongeren overal de schuld van geven. Las laatst een stuk dat er in de gemeente Voorst zoveel bankjes worden kapotgetrapt en bushokken aan gruzelementen worden geslagen. Door jongeren! Die verdomde jongeren! Ik zie het Gerda op Facebook knallen. Maar Gerda, meid, weet je het wel zo zeker? Stond je er bij? Zag je dat het jongeren waren? Ja? Waarom deed je dan niks? Nee? Waarom krijgen die jonge knapen dan op hun sodemieter? Zijn het geen labiele volwassenen, die na 8 weken lockdown besluiten een bushok te belagen?
Met een kar vol kneuzen en drie flessen Pokon tokkel ik het tuincentrum uit. Met pakken vol plantenvoeding en een beetje liefde hoop ik dat de stakkertjes nog een beetje bijtrekken. Was alles maar zo simpel. Pakkie Pokon en klaar.
Renske Kruitbosch is schrijver, columnist en heeft een eigen communicatiebureau, waar zij concepten ontwikkelt en communicatiestrategieën bedenkt en uitvoert. Daarnaast schrijft zij teksten, en gedichten, bedenkt ze slogans en schrijft ze speeches. Haar motto: mensen zijn gek en humor redt alles. www.renskekruitbosch.nl
