Stedendriehoek

KATTIG

Onbedaarlijke kriebelarij krijg ik van mensen die roepen om het roepen. Of in AD-columnist Angela de Jong’s geval: schrijven om het schrijven. Ik begrijp dat vijf keer in de week je over iets verwonderen of, in haar geval, je verbolgen voelen en dit via typerij in een column uitkotsen, lastig is. Plus – als je zo vaak je maagzuur bewust aan het oprispen bent om het te spuwen over krantenlezers, dan word je wat augurkerig.

Maar het geouwehoer in de racisme-column van 11 juno? Een schande voor columnistenland. Veel te sterke statements zonder een druppel humor of onderbouwing. Prima als het gaat over sterren die houterig over het ijs glieren of tv-interviewtjes die een beetje uit de bocht vliegen, maar over onderwerpen als racisme en seksisme houd je je snuit. Tenzij je iets gezelligs, informatiefs of verhelderends te melden hebt. Stel voor dat we morgen uit rebellie haar pagina in de kattenbak gooien. Alleen waar witte katten hun hoopje doen, natuurlijk! Zwarte brengen ongeluk.

Over zeiken en kakken gesproken: moeten we niet even wat gaan regelen binnen gemeenten? Leuk dat veel mensen nu op vakantie gaan in eigen land en alle horeca de deuren potdicht houden voor ongereserveerde gasten, maar waar moeten alle ANWB-stellen en fietsbejaarden nu hun keutel kwijt? Las een stuk dat een mevrouw het meerdere malen in haar broek had gedaan tijdens haar wandelrondje. Is dat niet iets voor Angela om zich over op te winden? Zij moet als geen ander weten hoe fijn is het om even lekker van je af te zeiken of een grote boodschap te doen.

Als we het hier in Nederland een beetje aangenaam maken, blijven veel vlieg-fetisjisten en vakantie-fans dit jaar in eigen land. Nederlandse theaters, horeca en campings bezoeken. Idioot dat we vliegtuigen alweer vol mogen proppen en mensen weer mijlenver laten verplaatsen, terwijl de lokale kroeg nog niet verder mag versoepelen. Lekker weer gaan globaliseren met zijn allen. Dat helpt! Benieuwd wat Angela er van vindt. Veel, gok ik.

Renske Kruitbosch is schrijver, columnist en heeft een eigen communicatiebureau, waar zij concepten ontwikkelt en communicatiestrategieën bedenkt en uitvoert. Daarnaast schrijft zij teksten, en gedichten, bedenkt ze slogans en schrijft ze speeches. Haar motto: mensen zijn gek en humor redt alles. www.renskekruitbosch.nl