Sport
Op vrijdag 1 december 2023 was ze exact 25 jaar in dienst van Go Ahead Eagles. Ze is onderdeel geworden van het spreekwoordelijke meubilair, zoals ze dat zo mooi noemen. En niemand heeft meer rood-gele kleding gewassen dan zij. We hebben het uiteraard over Carla Whittie, een Eagle in hart en nieren.
Dinsdag 1 december 1998. Carla Whittie betreedt het stadionterrein van Go Ahead Eagles voor haar eerste dag als werknemer van de club. Onbekend terrein? Dat is het zeker niet. De jaren daarvoor komt Carla altijd al naar De Adelaarshorst om wedstrijden van Go Ahead Eagles te bekijken. In de vier maanden vóór haar eerste officiële werkdag is ze er zelfs al dagelijks te vinden. “Vlak voor die periode werd ik werkloos”, geeft Carla aan. “Ik had daardoor wat meer tijd over en ging daarom vaker bij trainingen van Go Ahead Eagles kijken. Rond trainingen had ik regelmatig contact met de terreinknecht van toen, Hans Bonte. Hij vertelde me op een dag dat de club van plan was om iemand aan te nemen om de trainings- en wedstrijdkleding te wassen. Hans deed dat er destijds bij. Het was in eerste instantie allemaal nog niet heel concreet, maar in juli 1998 ben ik toch vrijwillig begonnen als materiaalvrouw. Uiteindelijk werd het een betaalde functie en kwam ik – het was aan het begin nog een gesubsidieerde baan – per 1 december in dienst van de club.”
Kruiwagen vol wasgoed
Toen Carla 25 jaar geleden voor het eerst de was deed voor Go Ahead Eagles, waren de faciliteiten een stuk minder dan tegenwoordig het geval is. “Zeg dat wel”, bevestigt ze. “Je had echt veel meer tijd nodig om alle werkzaamheden uit te voeren. Zo had ik bijvoorbeeld geen drogers.” Gelukkig voor Carla werden de faciliteiten in de loop der jaren steeds beter. Tegenwoordig heeft ze een eigen wasruimte en hoeft ze ook niet meer door de regen een kruiwagen vol wasgoed van gebouw A naar gebouw B te brengen. “Ja, dat was ook een verhaal apart”, weet Carla nog goed. “Dan wilde je niet natregenen en ging je expres sneller lopen met die kruiwagen. Eindresultaat? Alles viel op de grond, haha.”
De faciliteiten voor de materiaalvrouw mogen de laatste jaren dan beter zijn geworden, het betekent niet dat Carla daardoor direct minder te doen heeft. “Nee, ik verveel me zeker niet. Ik kan mijn werk sneller doen dan toen ik 25 jaar geleden begon, maar de hoeveelheid werk is daarentegen véél meer geworden. Vroeger hoefde ik alleen voor de eerste selectie de was te verzorgen. Tegenwoordig doe ik dat ook voor alle jeugdteams van de Voetbalacademie en de talenten van de voetbalschool. Reken maar uit hoeveel was dat wekelijks is.” Daar komt bij dat Carla niet alleen verantwoordelijk is voor het wassen van de trainings- en wedstrijdkleding. “Mijn takenpakket is een stuk breder geworden. Ik heb ook veel contact met het kantoorpersoneel over allerlei zaken. Daarnaast bestel ik zelf alle kleding bij Deventrade en bedruk ik het allemaal. De hoeveelheid werk is de afgelopen jaren echt gigantisch toegenomen.”
Supporter op de bank
Carla is tegenwoordig volledig onderdeel van de begeleidingsstaf van de eerste selectie. Dat was in de beginperiode van haar inmiddels 25-jarige dienstverband wel anders. “Toen ik net bij Go Ahead Eagles begon, mocht ik niet eens het spelershome in. Sterker nog: ik stond niet eens op de elftalfoto. Materiaalmensen waren destijds nooit echt volledig onderdeel van de selectie. Tegenwoordig is dat anders.” Voor Carla was het wel even wennen toen ze een steeds intensievere band kreeg met de spelers van de eerste selectie. “Mijn beleving was in de beginjaren anders. Toen zat ik soms echt nog als een supporter op de bank. Dan liep ik me op te vreten als we geen goede wedstrijd speelden. Dat heeft zo’n vijftien jaar geduurd. Tegenwoordig is dat anders: spelers zijn inmiddels gewoon mijn collega’s.” Een kwart eeuw dienstverband bij Go Ahead Eagles. Dat doen weinig mensen Carla na. “Binnen de huidige organisatie van Go Ahead Eagles ben ik de enige”, zegt ze. “Volgens mij heeft nog nooit iemand zo lang op de loonlijst gestaan. Ik ben er echt trots op!”
Lange dagen
Werkweken van 50 tot 60 uur zijn geen uitzondering voor Carla. “Nee, zeker niet. Eigenlijk word ik als het ware een beetje geleefd.” Na dit seizoen gaat Carla nog twee jaar door. Een besluit dat ze samen met haar man Eric Whittie, Hoofd Opleidingen Jeugd bij de Voetbalacademie, heeft genomen. Carla: “Het werk wordt steeds zwaarder. Eric stopt in 2025. Ik ga één seizoen langer door. Daarna kunnen we samen genieten van onze vrije tijd, maar het betekent niet dat ik na mijn periode bij Go Ahead Eagles direct stop met werken. Als alles goed gaat, wil ik graag bij mijn zus gaan werken. Dat is administratief werk en daar heb ik ook mijn opleidingen voor gedaan. Dan heb ik ook meer vrijheid, want dat had ik de afgelopen 25 jaar nauwelijks. Met vakanties zit je bijvoorbeeld altijd vast aan die twee vrije weken in de zomerstop. Ik werk zeven dagen in de week, het zijn soms echt lange dagen. Over iets meer dan twee seizoenen is het mooi geweest en kan ik terugkijken op geweldige jaren bij mijn club!”
Kader 1:
‘Dat moment blijft me altijd bij’
“Het moment dat in die 25 jaar het meeste indruk op mij heeft gemaakt? Istvan Bakx na de verloren play-offwedstrijd tegen RKC Waalwijk in 2019. De hele kleedkamer was op dat moment stil. Istvan huilde en hij kon daar maar niet mee stoppen. Ik had tijdens de knotsgekke slotfase van die wedstrijd al wat speciale momentjes met hem. Maar dat moment in de kleedkamer blijft me voor altijd bij. Ook dat is voetbal.”
Kader 2:
In het geheugen gegrift
“Welke wedstrijden voor mij in die 25 jaar het meest memorabel waren? Als eerste zonder twijfel de 2-1 overwinning op Ajax in 2022. Dat vond ik erg bijzonder om mee te maken in onze eigen Adelaarshorst. De kampioenswedstrijd van Feyenoord in mei van dit jaar was ook uniek om mee te maken. Vooral de sfeer was magisch die middag. Uiteraard kan ik onze promotiewedstrijd tegen FC Volendam in 2013 en het feest daarna ook niet onbenoemd laten. Dat was heel erg bijzonder. Hetzelfde geldt voor ons Europese avontuur in 2015. Hoewel het toen erg jammer was dat er geen Eagles-supporters mee mochten naar de uitwedstrijd tegen Ferencváros in Boedapest.”
