Sport
Het kalenderjaar 2024 was voor Gerrit Nauber op zijn minst bewogen te noemen. De ups en de downs, de hoop en de vrees, de bank en de basis… De Duitse verdediger is flink door de mangel gehaald vorig jaar, maar heeft de rust in zijn leven weer gevonden: “Ik hoor gewoon thuis bij Go Ahead Eagles.”
Dat er in een jaar veel kan gebeuren in het leven van een profvoetballer, is bekend. Maar Gerrit Nauber is wel door héél veel fases gegaan. Je zou namelijk bijna vergeten dat hij 2024 gewoon begon als reserve bij Go Ahead Eagles en vaak alleen maar in het veld kwam als er aanvallend iets geforceerd moest worden. “Coach René Hake koos destijds voor anderen op mijn positie”, aldus Nauber. “Dat moet je accepteren en dan moet je wachten op je kans. De trainer wilde toen een speler met een ander profiel en een centrale verdediger wissel je gewoon niet zomaar. Toch wist ik toen dat ik veel kon brengen in het team.” Door een blessure van Jamal Amofa kreeg Gerrit Nauber de kans om te laten zien hoe belangrijk hij kon zijn. En dat lukte. “Weet je wat het is”, begint Gerrit. “Ik zal nooit een extreem goede wedstrijd spelen, maar ook nooit een heel slechte wedstrijd. Je weet wat je aan me hebt en dat is fijn voor een coach. Dat is ook onderdeel van het zijn van een centrale verdediger en dat wordt gelukkig gewaardeerd. Teams hebben vaak ook degelijkheid nodig; die kan ik bieden.”
Duitse degelijkheid
Mede door de Duitse degelijkheid van Gerrit Nauber schopte Go Ahead Eagles het tot de voorrondes van de Conference League. “Het is moeilijk te zeggen wat de redenen zijn van ons succes”, aldus de verdediger. “Zoveel details moeten kloppen en de puzzelstukjes moeten op de juiste plaats vallen. Maar ik weet wel dat we er als team alles voor hebben gedaan. Wij weten gewoon dat we alles samen moeten doen en dat we constant als team moeten fungeren. Anders kunnen we niet in Nijmegen en Utrecht winnen. De wedstrijd tegen NEC vond ik misschien wel de beste wedstrijd van het seizoen. Met Jakob Breum en Søren Tengstedt als absolute uitblinkers, hoor. Dat was echt geweldig om te zien. Maar de club zit ook gewoon uitstekend in elkaar, daar begint het allemaal bij. Go Ahead Eagles zit zó in een lift… Stap voor stap groeit de club geleidelijk op elk gebied. Als ik terugdenk aan het moment dat ik bij Go Ahead Eagles tekende, dan was de mentaliteit toen ook al erg professioneel. Maar inmiddels is de staf gegroeid, de faciliteiten zijn verbeterd en de manier van spelen is veranderd. De mindset om geduldig te groeien, dát is wat ons heel veel heeft gebracht en nog gaat brengen.”
Medische mangel
Maar tijdens de succesvolle tweede seizoenshelft van Go Ahead Eagles en Gerrit Nauber, speelde er iets op de achtergrond: een hartprobleem. De 32-jarige Nauber heeft het lang voor zichzelf gehouden, maar kan er momenteel openhartig over praten. “Het begon allemaal in de winter, toen we een sprinttest moesten doen”, vertelt hij. “Daarin moet je individueel korte, snelle sprintjes trekken. Maar dat voelde niet goed, het begon overal te tintelen. Ik kon gewoon niet verder op een gegeven moment. Ik was veel trager dan de rest van de selectie en we vroegen ons af waarom. Verder voelde ik me niet ziek, dus ik had echt het gevoel dat het aan mezelf lag. In die periode speelde ik niet veel en had ik geen wedstrijdritme, dus ik dacht dat het misschien daaraan lag. ‘En misschien word ik ook gewoon ouder’, dacht ik bij mezelf. Als iets niet goed gaat, dan wil je het verbeteren. Dus ik heb veel getraind op de intensieve sprintjes, maar het werd maar niet beter. Ook toen ik weer speelde en weer wedstrijdritme opdeed. Het ging zelfs slechter. Maar nooit heb ik het gevoel gehad dat het aan mijn hart lag.” Met Nauber als rots in de branding wist Go Ahead Eagles zich te plaatsen voor Europees voetbal. Daarom begon het nieuwe seizoen extra vroeg voor de Eagles-selectie en stonden er nieuwe testen op het programma, ook lichamelijke testen. “Toen hebben ze – net als bij elke andere speler – mijn hart gecheckt”, zegt Gerrit. “Al snel zeiden ze: ‘er is iets mis’. Ik dacht dat ze een grapje maakten, want ik voelde geen enkele pijn en geen hartkloppingen. Vervolgens werd ik door de medische mangel gehaald en kwamen er meer testen aan. Die bevestigden dat er iets niet in orde was. In Duitsland heb ik het ook nog laten testen, maar ook dáár kwamen dezelfde resultaten uit.”
Stressvolle tijd
Dit was een heel moeilijke periode voor Nauber. “Het was een erg stressvolle tijd”, vertelt hij. “Niet alleen voor mij, maar voor heel mijn gezin. Er is iets mis met je hart, dat is een heel naar gevoel. Een aantal weken ervoor was Kees Vierhouten overleden, ook door problemen met zijn hart. Daardoor komt alles nog harder binnen en weet je niet hoe je ermee om moet gaan. Uiteindelijk was duidelijk dat een hartoperatie de beste manier was om dit aan te pakken. Daardoor was de kans heel groot dat het hart weer het goede ritme kreeg.” Na een succesvolle operatie kon de Duitser eindelijk weer aan voetbal denken. “Daarna stapelde het goede nieuws zich op en ging ik me steeds beter voelen. Ik zat zelfs in de derde competitiewedstrijd weer bij de wedstrijdselectie. Echt waar, dat had ik nóóit kunnen voorstellen een aantal weken ervoor. Uiteindelijk heb ik me ook weer in de basis geknokt en ben ik weer voetballer. Ik prijs mezelf zó gelukkig daarmee, het is het mooiste om te doen. Het geeft extra energie dat we het weer zo goed doen in de competitie en ik zit uitstekend in mijn vel. Ik zit op mijn plek hier.” Zo dacht de club er zelf ook over, want in november werd het contract van Gerrit Nauber verlengd tot de zomer van 2026. “Ik hoor hier gewoon thuis”, zegt hij apetrots.
