Wakker in een woeste wereld

Wakker worden gaat elke ochtend nog vanzelf, maar een beetje snel opstaan valt nog niet mee in deze sombere novembermaand. In de slaapkamer is het nog zo donker dat het wel midden in de nacht lijkt. Vanaf de straat dringt nog geen geluid door van vertrekkende mensen naar school of werk. En, hoor ik de regen niet op het raam tikken? Ja hoor, het zal eens niet.
De verleiding is dus groot om nog even te blijven liggen. Om de luidruchtige wereld die achter de gesloten slaapkamerdeur alweer opdringerig staat te wachten om de aandacht op te eisen die het denkt te verdienen, nog even die luidruchtige wereld te laten zijn. Maar het liefst zou ik de onontkoombare beelden van bomexplosies, voor oorlogsgeweld vluchtende onschuldige mensen en de onverzoenlijke tirades van onbuigzame politieke leiders die je de hele dag achtervolgen eens een dagje overslaan. Of twee. Maar steek je dan je kop niet in het zand?
Ik ken het wel van mezelf, die jaarlijkse behoefte aan goed nieuws die elk jaar naarmate de herfst vordert groter wordt, maar dit keer lijkt de noodzaak er nog meer te zijn dan in andere jaren. Waar is het goede nieuws überhaupt nog te vinden vraag ik me af, terwijl ik me tegen beter weten in nog maar eens omdraai. Ik val toch niet meer in slaap, mijn bedtijd is op. Maar ik zou er dus een lief ding voor overhebben om iets troostrijks tot me te kunnen nemen, kom dus maar door met die dagelijkse goednieuwsshow, of -krant. Ik zou direct een abonnement nemen.
Dat er ook veel goed nieuws is weet ik wel zeker, maar voor de media is het melden een stuk minder relevant dan het opdissen van ellende. De algoritmes van de sociale media slaan alleen aan op het uitvergroten van tegenstellingen of scheldpartijen, al dan niet gevoed door nepnieuws. Daar krijg je dus nog meer ellende van. Het verspreiden van ellende hanteren als acceptabel verdienmodel, hoe cynisch is de wereld geworden?
Zomaar wat gedachten terwijl het eerste licht onaangedaan langs de gordijnen de kamer in kiert. De aarde, die draait altijd door. Eerst maar eens ontbijten…