Columns

Leesblues

Ben net fluitend teruggekeerd van een wat langere vakantieperiode – heeft u lekker niks van gemerkt, toch? – maar tegelijk met de hernieuwde kennismaking van mijn eigen overbekende huis begon de al even bekende onrust van voor de vakantie alweer voorzichtig maar onstuitbaar omhoog te borrelen. En dat terwijl ik me juist dit jaar, na alle hectiek in de voorafgaande maanden, nog zo had voorgenomen om die heerlijke vakantieflow, het best te omschrijven als een state of mind waarbij je de tijd hebt om alles te doen maar werkelijk niets moet, thuis nog een tijdje vast te houden.
Maar dat is o zo lastig voor een verwoed papieren kranten- en tijdschriftenlezer die op de eettafel de keurig door de attente buurman in de juiste tijdsvolgorde opgestapelde exemplaren ziet liggen. Allemaal smekend om grondig doorgenomen te worden. Alles compleet teruglezen doe ik al jaren niet meer: niet meer te doen. Maar het FOMO-gevoel – fear of missing out – doet z’n werk nog steeds grondig. Daarvoor hoef je dus echt geen 25-minner te zijn, zoals de socialmediagoeroes ons graag willen doen geloven.
Afijn, mijn eega heeft er niets mee en loopt de stapels telkens schouderophalend voorbij en gelijk heeft ze, want wat moet je met al die ouwe leesmeuk? Maar het lukt me gewoon niet om het nieuws van (eer)gisteren in een keer ongelezen in de blauwe kliko te mieteren. Ja, dat heb ik eenmalig, na net zo’n lange vakantie, eens gedaan, maar het schuldgevoel dat daarna ontstond is me nog weken blijven achtervolgen. Ik heb zelfs nog weken later iets uit die zelfde onverzadigbare kliko moeten vissen, meen ik me te herinneren. Daarvoor moest ik trouwens wel heel diep duiken en dat zal de buurt vast een erg leuk gezicht hebben gevonden. Dat gun ik al die al lang geleden op digitaal aangeleverd nieuws overgestapten niet nog een keer. Kan ik de buurman ook niet aandoen natuurlijk.
Een lange aanloop om op te biechten dat ik net als eerste een bijlage van een zaterdagkrant van drie weken geleden heb opengeslagen, met op de cover de kennelijk onvermijdelijke BN’er van de week die een nieuw boek, theatervoorstelling of tv-programma in de aanbieding heeft. Ik ben voorlopig weer onder de pannen.