Columns
Peter van den Boom
Al een aantal jaren breng ik, met eega en naaste familie, de jaarwisseling in het buitenland door. Nee, nee, ik bedoel geen lange vliegreizen naar verre oorden waar het misschien wat minder vaak regent. Duitsland of België zijn ver genoeg voor ons. En het went nooit, maar het blijft elke keer weer een erg lekkere wetenschap dat, zodra je de landsgrens passeert, niemand de kennelijke behoefte heeft om met het nieuwe jaar in aantocht de feestvreugde te verhogen met het tot ontploffing brengen van illegaal aangeschafte, levensgevaarlijke nitraatbommen, het in brand steken van auto’s – altijd die van iemand anders maar dat kan natuurlijk toeval zijn – of het belagen van de toegesnelde hulpdiensten die bij nacht en ontij gewoon hun werk willen kunnen doen. Dat laatste schijnt dan weer het beste te kunnen in een zwart, logoloos jack met capuchon, heb ik me laten vertellen.
Misschien kunnen ouders die hun kroost tijdens de jaarwisseling een tijdje kwijt zijn en tegelijkertijd een dergelijke jas aan de kapstok missen voortaan de volgende dag, ergens laat in de middag onder het genot van een overgebleven bodempje bubbels stel ik me zo voor, eens een kort gesprekje aanknopen met hun bloedjes… Gewoon even voor de neus weg informeren hoe het was geweest, die o zo gezellige jaarwisseling van stoere jongeren onder elkaar. Gebeurt toch te weinig, zo’n analyse van wat vroeger toch vaak zo’n lekker feestje was en anno 2024 nog steeds zou kunnen zijn.
Enfin, wij behoren kennelijk niet meer tot de doelgroep, dus zochten wij ons heil dit keer weer eens bij de oosterburen. Die verwelkomen ons meer dan graag met ‘wie immer’ degelijk eten en drinken, bewezen tijdloos goede muziek en vooruit, een enkele verdwaalde vuurpijl die een landgenoot over de grens heeft weten mee te smokkelen.
Beetje saai allemaal, zo oud ben je toch nog niet, zegt u? Ach, maar wij kunnen de volgende ochtend die suizende oren, de achtergelaten klerezooi op straat, de vernielde bushokjes en nasmeulende vreugdevuren op drukke kruispunten best missen hoor. Eenmaal weer thuis kregen we trouwens een aangename verrassing. De jaarwisseling was in Deventer volgens lokale media ‘gemoedelijk’ verlopen. Dus wie weet, volgend jaar toch weer eens een buurtfeestje?