Buiten of toch binnen

Het klinkt misschien gek, of gewoon zeurderig, dat kan ook, maar als het eindelijk buitenzitweer is, en geloof me, daar heb ik dan ook vaak echt lang naar uitgekeken, dan houd ik dat meestal niet lang vol. Het plaatsnemen op ons zonnige terras, in gezelschap van een uit de licht wiebelende stapel boeken geplukt exemplaar, blijkt nogal een aanslag op al mijn zintuigen, vooral die van het gehoor.
Mijn hoofd oefent blijkbaar een onweerstaanbare aantrekkingskracht uit op buitenissig grote insecten, die hun luidruchtige vliegkunsten ter hoogte van mijn linkeroor nog even menen te moeten bijschaven. Een onzichtbare grasmaaier achter de schutting loeit zich langdurig een ongeluk door de te hoog opgeschoten sprieten. De buurvrouw voert een luidruchtig doch onverstaanbaar maar vooral eindeloos telefoongesprek onder haar afdakje dat fungeert als klankkast en Teuge heeft een klein eskadron tweetakters verordonneerd vandaag speciaal boven onze wijk achtjes te komen brommen.
Maar ik zoek de schuld toch vooral bij mezelf. Want het was blijkbaar toch niet het goede moment om het mooie weer op eigen grond te consumeren. Wat als ik nog even in huis iets nuttigs ga doen en het over een uurtje of wat nog eens ga proberen? Dan is iedereen vast met iets anders bezig en bovendien is het dan ook wel weer tijd om er een glaasje bij te drinken, zonder dat dat met een enorm schuldgevoel hoeft te worden aangelengd.
Maar tegen die tijd blijkt dat de aangename buitentemperatuur van eerder alweer is vervangen door een drukkende hitte, dat een andere buurman een nieuwe barbecue uitprobeert met een vleesschroeiend experiment en dat het uitgekozen boek, na twee doorgeworstelde hoofdstukken, eigenlijk nog niet echt wil boeien. En het nadeel van doelloos over je tuin uitkijken is dat het extra opvalt dat het eigen gras ook wel een knipbeurtje kan gebruiken, dat de vlinderstruiken wel erg wild uitgroeien en de almaar woekerende hedera de doorgang naar de schuur.. en voor ik het weet zit ik dus weer binnen. Veel beter voor mijn gemoedsrust. En op de bank zitten en weten dat het op hetzelfde moment buiten erg mooi weer is, dat dat toch een soort van troost kan bieden. En wanneer het mooie weer voorbij is, dan mopperen we daar gewoon verder over.