Stedendriehoek
‘Bewoners moeten beter betrokken worden’
DEVENTER – Het floepte eruit voor Saskia er erg in had: “Maar dan schrijven we toch zelf een boek?” Die ene opmerking veranderde alles voor het Deventer ondernemersduo Saskia Fokkema en Suzanne Swart-Beekhuis. Want sinds ze afgelopen zomer hun ‘Handboek bewonersparticipatie’ uitbrachten, zit hun agenda tjokvol: “Participatie is actueler dan ooit.”
Trainingen door het hele land, diverse aanvragen voor lezingen over participatie én binnenkort een eigen leergang bewonersparticipatie: het kan niet op voor participatieprofessionals Suzanne en Saskia. “We hebben ons team inmiddels uitgebreid met tien extra trainers”, zegt Suzanne.
Missie
En dat allemaal door die ene, haast achteloze opmerking die Saskia een klein jaar geleden maakte. “Eén van mijn opdrachtgevers vroeg of ik een praktisch boek over participatie kende”, vertelt Saskia. Haar antwoord? “Nee, maar dat schrijven we zelf wel.”
Want Suzanne en Saskia hebben een duidelijke missie: inwoners beter betrekken bij maatschappelijke opgaven, zoals de locatiekeuze van windmolens of de komst van een asielzoekerscentrum. “De komst van de Omgevingswet per 1 januari 2024 maakt bewonersparticipatie in veel gevallen verplicht, zowel voor de overheid als voor initiatiefnemers. De overheid moet inwoners en andere belanghebbenden betrekken bij het beleid en de plannen die ze maken. Ook andere initiatiefnemers zoals projectontwikkelaars, woningcorporaties en bedrijven moeten participatie organiseren voor hun projecten”, legt Suzanne uit.
‘We hebben Gegoogled: hoe schrijf je een goed boekvoorstel?’
“Daarom is het van groot belang dat medewerkers van gemeenten, waterschappen, provincie en commerciële bedrijven weten hoe participatie werkt. Als professionals kunnen wij daar een belangrijke voortrekkersrol in spelen.”
De twee verdienden namelijk al ruimschoots hun sporen in de wereld van participatie. Zo werkte Saskia onder andere voor de gemeente Apeldoorn en een woningcorporatie en zette Suzanne haar kennis en kunde in bij onder meer gemeente Nunspeet en gemeente Montferland.
Bluffen
Maar ja, een boek schrijven is natuurlijk een andere tak van sport. Hoe begin je? En hoe zorg je dat ‘ie aan de man wordt gebracht? “We hebben Gegoogled: ‘hoe schrijf je een goed boekvoorstel?” grinnikt Saskia. Niet lang daarna ontvangen zo’n acht uitgevers het tot in de puntjes uitgewerkte voorstel in hun mailbox. “Op hun website stond dat het zo’n vijf tot zes weken kon duren voor we een reactie kregen”, gaat Saskia verder. “Maar zondag kregen we al een eerste mail terug en maandag volgde de tweede.”
“Eén van hen wilde dat we een proefhoofdstuk schreven. Toen heb ik wel een beetje gebluft”, biecht Saskia op. “Ik zei dat ‘ie bijna klaar was, maar in werkelijkheid moesten we nog beginnen.”
Leugentje om bestwil of niet: het proefhoofdstuk komt er. Al snel volgt groen licht: de uitgever kan niet wachten om het boek op de markt te brengen.
Hard werken
“Weet je wat ik lastig vond?”, zegt Suzanne. “Het schrijven combineren met lopende opdrachten. Ik heb weleens gedacht: waar zijn we aan begonnen?” Om de benodigde schrijfmeters te maken, sluiten ze zichzelf onder andere een weekend op in een huisje, nog geen tien kilometer van huis. “Dat heeft enorm geholpen om de afgesproken deadline te halen”, geeft Suzanne toe.
‘Door het boek is ons bedrijf in een stroomversnelling gekomen’
Stroomversnelling
Want in de zomer van dit jaar kunnen ze ‘m vasthouden: hun allereerste eigen boek. “Ons boek is er zowel voor de beginners als mensen die verdieping zoeken op het gebied van participatie. We geven veel handvatten en tips en gebruiken ook voorbeelden uit de dagelijkse praktijk”, benadrukt Saskia.
Die insteek slaat aan, want de boeken gaan als zoete broodjes over de toonbank. Inmiddels zijn ze over de helft van de eerste druk en komen aanvragen voor lezingen, trainingen en workshops uit alle hoeken van het land. Ze krijgen zelfs zoveel aanvragen, dat extra trainers hen helpen aan de vraag te voldoen. “Door het boek is ons bedrijf in een stroomversnelling terecht gekomen”, glundert Saskia. Bovendien leverde het haar een droomklus op: werken bij de directie Participatie van het Ministerie van Infrastructuur en Waterstaat.
En hoewel ze nog volop genieten van hun droomdebuut, zijn er stiekem ook al plannen voor een vervolg. “Maar voorlopig even niet”, lacht Suzanne.
