Stedendriehoek
APELDOORN – Henny Kleinmeulman begon een paar jaar geleden met gedichten schrijven over de belevenissen van Truus de kip. De Apeldoorner deed vrijwilligerswerk op een kinderboerderij en voederde er onder meer de dieren. “Op een gegeven ogenblik trof ik er een kip, alleen in een ren, die er niet uitkon. Dat vond ik zielig en toen bedacht ik: ‘wat als deze kip nu allemaal avonturen gaat beleven?’
De rest is, zoals dat zo mooi heet, geschiedenis. De bron voor de verhalen, Henny’s fantasie, schier onuitputtelijk. “De ideeën voor de avonturen komen vanzelf, ’s ochtends uit bed, meteen na het ontbijt. De inspiratie komt overal vandaan, het onderwerp zit in mijn hoofd. En dan vloeit het gedicht er ook snel uit”, vertelt de sympathieke Apeldoorner. Hij verzamelt alle gedichten in een grote map, die misschien wel wacht op een officiële publicatie.
Hoewel Henny claimt dat de avonturen van Truus de kip niet per se autobiografisch zijn, zijn in sommige gedichten wel degelijk herinneringen van vroeger verwerkt. “Een sollicitatie in een winkel, de angst voor ‘de haak’ tijdens zwemles. Die moesten gewoon in de gedichten terugkomen!” Diverse van de avonturen beleeft Truus de kip overigens met mevrouw Tok, en ook Wim de haan komt af en toe voorbij.
Wanneer Henny zich verdrietig voelt, schrijft hij dit van zich af, zoals toen hij zorgde voor zijn ernstig zieke partner, die er gelukkig aardig bovenop is gekomen. “Het schrijven was in die tijd een fijne uitlaatklep. Maar ben ik vrolijk, is de inspiratie voor een gedicht er ook. Het is er altijd. In het verleden schreef ik ook honden- en kattengedichten, maar daar ben ik mee gestopt. Het is nu vooral Truus, en ik ben ook aan het nadenken over een boek met korte verhalen.” Maar dat is nog niet alles: Henny schildert ook niet onverdienstelijk, zie de afbeelding bij dit artikel. En voor al zijn creatieve uitingen geldt hetzelfde: “De onderwerpen raken nooit op!”
