Stedendriehoek
APELDOORN – Het wereldkampioenschap van Apeldoorn in 2011 was zijn eerste mondiale titelstrijd, de editie van 2018 was lang een doel voor Hugo Haak, tot een meniscusblessure roet in het eten gooide. “Mijn meniscus was na de operatie niet meer geschikt voor topsport, zo werd me al snel duidelijk. Ik ben daarom heel blij met de kans die mij geboden is om aan de zijde van bondscoach Bill Huck deze groep te begeleiden. Ook op het WK in Apeldoorn. Mijn eigen wereldkampioenschap voor eigen publiek vergeet ik nooit meer.”
Het wereldkampioenschap baanwielrennen vindt plaats van woensdag 28 februari tot en met zondag 4 maart in Omnisport aan De Voorwaarts. Hugo Haak kijkt er reikhalzend naar uit.Eén ervaring van het wereldkampioenschap in 2011 kan hij nog zo uit zijn geheugen terughalen. “Ik reed de kilometer op de slotdag. Kwam eigenlijk nog maar net kijken, reed mijn eerste WK direct op de thuisbaan in Apeldoorn. Het werd doodstil rond de baan toen ik stond te wachten op mijn startsignaal. Toen ik aanzette, ontplofte de hal. Wat een geluid! Vijfduizend man die zorgden voor een muur van geluid, die je naar grote hoogte wisten te stuwen. Ik reed direct een dik persoonlijk record. Het hielp me echt harder te gaan. Ik werd achtste, wat toen een heel nette prestatie was omdat ik net kwam kijken. Achteraf bleef dat qua beleving voor altijd mijn mooiste WK die ik meemaakte, ook al won ik er geen medaille.”
Het is nu mede aan hem om de sporters te begeleiden naar succes. “Dat optreden voor eigen publiek moet de groep motiveren en stimuleren. Maar ze moeten ook het hoofd koel houden. Daar kunnen we als begeleidersstaf ook wat aan doen. Je moet die support van het publiek positief gebruiken, maar de druk moet je niet gaan hinderen. Ik probeer dat ook door die ervaring te delen.”
De rol van coach voelt heel natuurlijk aan voor Haak: “Ik ben altijd al een sporter geweest die de groep beter wilde maken. In mijn onderdeel de Teamsprint was dat belangrijk. Bij de vorige bondscoach René Wolff was ik vaak de sporter die tussen hem en de groep stond; hem aangaf waar de groep behoefte aan had. Dus deze nieuwe taak sluit heel goed aan bij dat verleden. Bill Huck is nu wel de eindverantwoordelijke; hij hakt de knopen door, maar ik kan wel met hem sparren over de best mogelijke opstelling. Natuurlijk was ik er graag zelf bij geweest, maar het is mooi om betrokken te blijven. Dit is een bijzonder sterke groep met de nodige medaillekansen en het is mooi om met hen naar het WK toe te werken.”
Zowel bij de mannen als de vrouwen maakt Nederland elke dag kans op medailles. Op woensdagavond bijvoorbeeld op de Teamsprint (mannen en vrouwen) en Scratch, maar ook op donderdag Keirin, vrijdag Omnium, zaterdag Individuele achtervolging en Sprint en zondag is natuurlijk de Keirin voor vrouwen en de Koppelkoers. “Er zijn nog kaarten. Dus kom de Nederlandse renners aanmoedigen tijdens de jacht naar goud!”