Stedendriehoek
De supermarkten die, in de toekomst, om een vaccinatiebewijs moeten vragen. En de horeca ook. Ik moet er even op kauwen. De supers staan niet te springen – nee, kan hen het verrekken. Zij hebben een brutere omzet dan ooit gedraaid. Kunnen we niet zuipen in het café, dan halen we de borrel toch in huis?
De horecavakbond staat ‘positief’ tegenover het verplicht controleren van een vaccinatiebewijs. Ja, natuurlijk. Al hadden we tegen de horecabazen gezegd dat ze alleen nog Smurfen en blauwgeverfde mensen binnen mochten laten, dan zouden ze dit nog accepteren. Een kat in het nauw maakt rare sprongen.
Ondertussen hangt mijn uitgroei tot mijn oren en ben ik meer donker dan blond. Mijn leven tokkelt door maar als ik naar die donkerblonde banen op mijn kop kijk, denk ik dagelijks aan de kappers. De koks. De horecaeigenaren en bedieningsmedewerkers. De festivalopbouwers. De DJ’s, dansers en discotheekuitbaters. Die ene, donkerblonde baan haar vertegenwoordigt alle banen die op dit moment niet uitgevoerd kunnen worden. De mensen die nu noodgedwongen thuis zitten.
Zondag had God er genoeg van en trok een pak witte confetti open. Iedereen had te lang getwijfeld, gecomplot en zich aan de regels gehouden. Afgelopen zondag mocht iedereen van God los en werd er ouderwetse pret gemaakt. Wat niet veel mensen beseffen is dat er overal lessen in zitten. In plaats van dure skivakanties, kreeg Nederland een kadootje van Koning Winter. Gewoon, thuis. In plaats van om de week een citytrip, ontdekken we de pracht van onze eigen natuur. We zijn vergeten wie we zijn, doordat we constant heen en weer vlogen. Maar dat kan nu even niet – letterlijk en figuurlijk.
Tijdens de sneeuwpret maakt het niet uit wie je bent of wat je hebt. Een wasmand met een touw is een slee en een dikke, oude winterjas is genoeg. Snottebel tot aan de kin en een kopje thee om op te warmen. Waar we al maanden varen op online hannesen, kwam Nederland zondag uit zijn holen. Sleeën kan niet online. Gelukkig niet. Er werd met sneeuwballen gegooid in plaats van coronamaatregelen en –argumenten. Er werden sneeuwengelen gemaakt in plaats van felle statements. Je hoeft geen 1,5 meter afstand van een sneeuwpop te bewaren.
Ik kijk in de spiegel en zie de donkerblonde baan haar. Als straks alles weer mag, betaal ik de kapper driedubbel, net zoals ik mijn borrels ga bestellen in het café.
Renske Kruitbosch is schrijver, columnist en heeft een eigen communicatiebureau, waar zij concepten ontwikkelt en communicatiestrategieën bedenkt en uitvoert. Daarnaast schrijft zij teksten, en gedichten, bedenkt ze slogans en schrijft ze speeches. Haar motto: mensen zijn gek en humor redt alles. www.renskekruitbosch.nl
