Stedendriehoek
Afgelopen weekend gingen op een aantal boerderijen de koeien weer voor het eerst dit jaar naar buiten. De ene koe danste nog onhandiger de wei in dan de ander. Logge lijven die als haasjes door de landerijen springen. Het is alsof ik mezelf zag limbodansen.
Dat wordt straks ook het beeld wanneer de terrassen weer open mogen. De burgervaders en -moeders van grote steden pleiten voor het openen van de terrassen. Om de mensen te spreiden. Ik snap het, maar hoe zien we dat voor ons? Na drie borrels is zelfs de meest doorgewinterde zuipneus al ladderzat. Hoe gaat dat op een terras? Voor de koeien doen ze zakdoekjes aan het schrikdraad. Moet de horeca servetten aan de omheining binden? Wie gaat dat in goede banen leiden?
De koeien dansen de zon tegemoet. Ik herken het wel een beetje. Ik moest laatst een eindje in de auto rijden. De zon scheen en ik zong de gaten in het dashboard. Ik ben helemaal niet zo’n festivalganger maar ik mis de livemuziek. Het blèren, het lauwe bier, de onfrisse oksels. De geur van gras en grond. Dat misten de koeien ook. Maar zij kunnen nu dansen, het is een schitterende omgekeerde wereld.
Ik keek verwonderd naar het hele koeien-tafereel. De boer stond naast me. ‘Mooi hè?’ fluisterde hij. Ik knikte. ‘Het is kunst,’ antwoordde ik. De boer keek verbaasd en zei niets. ‘Alles is kunst. Wat we creëren. Muziek, series, films, acteren, tekeningen,’ fluisterde ik. ‘En dit noem je ook kunst?’ vroeg hij. ‘Ja. Jullie creëren kunst. Het is een kunst hoe jullie het volhouden, tussen al het geouwehoer vanuit regels, wurgcontracten en publieke opinie.’
Het was stil, de koeien loeiden.
‘Als je het zo bekijkt…’ gaf hij toe. Ik bekeek het zo.
De koeien snuffelden aan het zakdoekje. Ze schrokken zich een hoedje. Het idee om terrassen open te doen is een fantastisch streven, maar help de horeca een beetje. Zet vrijwilligers in die kunnen helpen de kudde uit elkaar en tegelijkertijd bij elkaar te houden. Dat is de kunst.
Renske Kruitbosch is schrijver, columnist en heeft een eigen communicatiebureau, waar zij concepten ontwikkelt en communicatiestrategieën bedenkt en uitvoert. Daarnaast schrijft zij teksten, en gedichten, bedenkt ze slogans en schrijft ze speeches. Haar motto: mensen zijn gek en humor redt alles. www.renskekruitbosch.nl
