Stedendriehoek
Op de vraag of ik veel vrienden heb, weet ik niet zo goed een antwoord. Ik weet niet goed wat een vriend is. Hoe bepaal je dat? Heb het opgezocht. Een vriend is ‘een persoon waarmee je door gevoelens van genegenheid bent verbonden’. Voor mij hoort daar nog bij dat je er bent in moeilijke tijden en veel grapjes maakt. Vertrouwen hebben in elkaar en elkanders leven een stukkie mooier maken.
Vanaf maart hebben de kappers de meeste vrienden. Wat zullen alle grijsgebaande dames blij zijn weer in de stoel te mogen zitten. De kapper weet niet hoe hard hij knippen moet. De flessen haarverf zijn niet aan te slepen. De gesprekken moeten worden ingehaald, het koffieapparaat draait overuren. De kapster kijkt naar zichzelf in de spiegel. Donkere kringen van maandenlang zorgen maken. Nu is de stormvloed niet te overzien. Doodmoe, maar niemand luistert. Iedereen is ‘druk, druk, druk.’ Druk met maar één ding: zichzelf.
Ondertussen is er een feestneus in Hengelo die de posters van SP en de Partij van de Dieren beplakt met fotootjes van Thierry. Het vat in één droevige handeling samen wat Forum voor Democratie doet. Overschreeuwen. Koste wat het kost een boodschap brengen. Hun verkiezingsprogramma is nog veranderlijker dan het weer van afgelopen twee weken. Want ze hebben vrienden nodig! Boze burgers die verandering willen. Dus roep je wat je vriend horen wil.
De kapper kapt. Het is 20.00 uur. Eindelijk naar huis. Morgen weer een dag van 12 uur. En daarna nog één. En nog één. Want er staan weer kirrende ‘vrienden’ voor de deur die allemaal voorrang wilden in de agenda. Op de uitleg dat het netjes op volgorde gaat, antwoorden de wilde wijven allemaal hetzelfde. ‘Maar je kunt voor míj toch wel een uitzondering maken…?’
‘Vriendschap moet van twee kanten komen,’ hoor ik mensen wel eens zeggen. De kapper smeekte dat afgelopen tijd. Net als de horecabazen. Blijf vrienden met ons. Koop cadeaubonnen. Wacht op ons. Maar soms blijkt dat vriendschap heel eenzijdig is. In een goede, of een slechte manier. Persoonlijk had ik de laatste periode wat slechte manieren. Vrienden die niet zo een goede vriend bleken te zijn. Ik moet dan leren kappen. Doodziek was ik er van. Tot vorige week vrijdag. Ik kreeg een brief. Nu krijg ik heel veel reacties op de column, maar dit was er één uit duizenden. Sinds vorige week vrijdag heb ik er een vriend bij. Het was heel lang eenzijdig, alleen vanuit de lezer. Maar nu weet ik dat hij er is.
Voor Wim
Renske Kruitbosch is schrijver, columnist en heeft een eigen communicatiebureau, waar zij concepten ontwikkelt en communicatiestrategieën bedenkt en uitvoert. Daarnaast schrijft zij teksten, en gedichten, bedenkt ze slogans en schrijft ze speeches. Haar motto: mensen zijn gek en humor redt alles. www.renskekruitbosch.nl
