Sport
ALMERE/APELDOORN – Na het faillissement van de BVO AGOVV verlegde Marco Heering zijn werkterrein naar Flevoland. Bij Almere City FC vond het 47-jarige voetbaldier nieuw emplooi. Als assistent-trainer bouwt Heering inmiddels al vijf jaar mee aan het optuigen van een stabiele Jupiler League-organisatie. Zelfs eredivisievoetbal in Almere behoort volgens de voormalige rechtsbuiten binnen afzienbare tijd tot de mogelijkheden. “Ik zit hier prima op mijn plek.”
De secondant van hoofdtrainer Jack de Gier begroette de 2-0 zege op Go Ahead Eagles vrijdagavond met voldoening. “We zijn nauwelijks in de problemen geweest”, reageerde Heering naderhand tevreden. Tegelijkertijd was er sprake van een beetje dubbel gevoel. Liefst 184 keer droeg de geboren en getogen Apeldoorner tussen 1987 en 1996 in competitieverband het roodgele shirt van de Deventenaren. Het sportieve verval van zijn ‘oude liefde’ raakt hem. “Dat doet een beetje zeer. Go Ahead Eagles zit toch in mijn hart. Ik heb er tien jaar rondgelopen. Het blijft natuurlijk een schitterende club. Ik zou er best nog eens willen werken.”
Van een verkapte sollicitatie is geen sprake. Heering is volledig ingeburgerd in Almere. Wat bij de profs van AGOVV nooit lukte, lijkt in Flevoland na jarenlange inspanningen wél gestalte te krijgen. Almere City FC heeft de zaken organisatorisch steeds beter voor elkaar. Via de play-offs mag Heerings werkgever vanaf mei opnieuw een serieuze gooi wagen om te promoveren naar de eredivisie.
“De laatste jaren hebben we steeds een periode gepakt. We willen dit seizoen proberen bij de eerste zeven te eindigen. In dat geval mogen we de eerste ronde overslaan. Je weet het nooit, hè. De eigenaren hebben gezegd dat alles goed komt wanneer we de eredivisie halen. Qua sponsors zit het goed. De organisatie wordt steeds beter. Alleen de supporters blijft een probleem”, wijst Heering op de geringe publieke belangstelling.
Maar ongeacht of zijn club in de Jupiler League of eredivisie uitkomt, kan Heering zich een langer verblijf bij Almere City FC goed voorstellen. “De intentie is er wel om door te gaan. Er wordt hier gewerkt met eenjarige contracten. Over verlenging is nog niet gesproken, maar ik heb een goede klik met de trainer”, ziet de inwoner van Wijhe (‘Daar ga ik nooit meer weg’) geen enkele belemmering om een vervolg te geven aan de dagelijkse ritten vanuit zijn woonplaats naar het Yanmar stadion.
Door de afstanden zijn de contacten met het Apeldoornse thuisfront wat verminderd. “In Apeldoorn kom ik weinig meer. Af en toe bij mijn ouders. Dat Jürgen Schefczyk weg is bij csv Apeldoorn, kreeg ik toevallig wel mee. Van Roberto Klomp en WSV wist ik niet. Zo zie je maar dat je tegenwoordig als trainer overal ontslagen kunt worden.”
