Sport
APELDOORN – Met twee gouden medailles sloot Nederland een succesvol wereldkampioenschap op de baan in Apeldoorn in stijl af. Jeffrey Hoogland won – na het goud op de teamsprint – zijn tweede wereldtitel door de kilometer tijdrit op zijn naam te brengen. Kirsten Wild bracht het aantal regenboogtruien zelfs op drie, door na het omnium en de scratch ook de puntenkoers te winnen. Duitsland won het goud op de madison met Roger Kluge en Theo Reinhardt, terwijl de Belgische equipe op de valreep ook nog een wereldtitel mocht vieren omdat Nicky Degrendele de keirin op haar naam bracht.
Het eerste onderdeel waarop de prijzen werden verdeeld op deze slotdag was de puntenkoers voor de vrouwen. Kirsten Wild ging als grote favoriete van start en zette haar indrukwekkende goldrush ook nu door. Al voor de laatste sprint verreden werd – nota bene met dubbele punten- had de Overijsselse de wereldtitel op zak. De zilveren medaille ging naar de Amerikaanse Jennifer Valente, terwijl de Canadese Jasmin Duehring het brons won. Wild straalde na afloop logischerwijs tevredenheid uit. “Dit is echt een heel bijzonder moment in mijn loopbaan. Ik heb me gericht op het winnen van zoveel mogelijk punten. Dat ging zo goed dat ik in de laatste sprint niet meer hoefde mee te doen. Ik mikte vol op de voorlaatste sprint zodat ik een marge van over de tien punten had en toen was het binnen. Normaal weet je pas na de allerlaatste sprint waar je eindigt, maar nu kon ik gewoon tien ronden genieten van dit nieuwe goud en van dit hele toernooi.”
Vervolgens klom het Nederlandse publiek op de banken voor Jeffrey Hoogland, Theo Bos en Sam Ligtlee, die alledrie tot de finale van de kilometer tijdrit wisten door te dringen. Net als in de kwalificatie realiseerde Jeffrey Hoogland in de finale de snelste tijd. Achter de Australische krachtpatser Michael Glaetzer veroverde Theo Bos het brons. Jeffrey Hoogland: “Ik was woedend op mezelf na het sprinttoernooi , waar ik er voor mijn gevoel veel te vroeg uitging. Ik heb wat last van mijn luchtwegen, maar ik maakte daar ook gewoon een domme fout. Ik ben direct in de herstelmodus gegaan en me gericht op dit onderdeel. Ik ben niet dol op de kilometer, je rijdt je zo leeg, het is echt niet leuk meer hoe kapot je dan bent. Maar ik wist dat ik hier winnen kon en ga er nu langzaam van genieten dat dit gelukt is.”
De Belgische Nicky de Grendele zorgde ervoor dat ook de Brabançonne nog klonk in Omisport Apeldoorn. Zij won de keirinfinale ten koste van Wai Sze Lee (Hong KOng) en Simona Krupeckaite. Nadat Degrendele vorig jaar al brons veroverde op het WK keirin greep ze nu de volle winst. Glunderend stond ze na afloop in haar regenboogtrui. “Ik denk dat ik nu wel laat zien dat de medaille van vorig jaar geen toevalstreffer was. Als je nagaat wie er allemaal aan de start stonden in de finale en dan goud winnen… Dit is een droom die uitkomt. Je moet de wedstrijd altijd laten komen zoals die komt. Je weet wie je tegenstanders zijn, leert van vorige ervaringen en probeert het toe te passen. Maar dat het dan allemaal op zijn plaats valt op een wereldkampioenschap is heel bijzonder. Mijn ouders waren erbij, dit is onvergetelijk voor mij.
De afsluitende madison werd een prooi voor het Duitse tweetal Roger Kluge en Theo Reinhardt. Zij hielden de Spanjaarden Torres en Mora (zilver) en het Australische koppel Meyer en Scotson van de winst. “We waren hier wel met verwachtingen naar toe gekomen” erkende Kluge. “We hebben een goede voorbereiding gehad richting dit WK, presteerden sterk op de ploegachtervolging en wisten daardoor dat we in vorm waren. Ik heb mijn best gedaan Theo een beetje bij te houden, hij was erg sterk.” Reinhardt vulde aan: “Er stond een sterk veld, maar we staan hier eindelijk weer als Duits team op de hoogste trede van het podium. Het geeft mij veel voldoening om deze regenboogtrui aan te mogen trekken. De vorm was er en dan is het mooi om goud te kunnen oogsten.”
Nederland sloot het medailleklassement op de eerste positie af. In totaal veroverde de equipe van de coaches Bill Huck en Peter Schep twaalf medailles, waarvan er vijf een gouden kleur hadden. Op de laatste twee dagen was Omnisport Apeldoorn tot de laatste stoel gevuld. Daarmee was ook voor organisator Libéma dit wereldkampioenschap een doorslaand succes.
