Sport
APELDOORN – Een bewogen seizoen kende voor AGOVV een happy end. Op Berg en Bos had menigeen zich al verzoend met het spelen van nacompetitie duels voor behoud van het tweedeklasseschap. Op de valreep handhaafde de equipe van trainer Jerry Cooke zich tegen alle verwachtingen in zelfs rechtstreeks. “Dat we het op eigen kracht gered hebben, is zondermeer de verdienste van het team. We gaan nu lekker op vakantie”, reageerde aanvoerder Niels van Geerenstein opgelucht op het ontlopen van de play-offs.
Spelers, begeleiders en bestuursleden beleefden na afloop enkele spannende momenten op het veld. Na de ruime 4-1 zege op Scherpenzeel moest het resultaat van de concurrentie uitsluitsel geven over het lot van AGOVV. Toen uit Flevoland eindelijk het verlossende bericht kwam dat concurrent Unicum de derby tegen Lelystad ’67 had verloren, was de blijdschap groot. Ze hadden het voor de laatste speeldag niet meer in eigen hand gehad. Dat de Blauwen in extremis alsnog boven de rode streep waren geëindigd, deed een last van spelers en stafleden afvallen. Het vooruitzicht van een zwaar op de maag liggend competitietoetje viel bij niemand goed in de smaak.
“Mijn broertjes zaten aan de overkant met een telefoon. Zodoende wist ik dat Lelystad kort voor tijd op voorsprong was gekomen. Die laatste minuten voetbal je met twee gedachten. Na afloop moet je dan wachten omdat die andere wedstrijd nog bezig is. Bidden dat het goed afloopt. En gelukkig zat het mee. Het seizoen is klaar. Het was een beetje een déjà vu met twee jaar geleden toen we de laatste wedstrijd van Oene wonnen en in de derde klasse bleven. En dan te bedenken dat Scherpenzeel ons in de eerste helft van de mat speelde. Na die gelijkmaker was de stemming in de kleedkamer in de rust niet zo best. Als je dan toch met 4-1 wint, dan heb je het goed gedaan”, oordeelde een opgetogen Van Geerenstein.
De wetenschap dat zijn ploeg afhankelijk was van wat er elders gebeurde, veranderde voor Jerry Cooke weinig. “We wisten dat we hoe dan ook zelf moesten winnen. Ik vond Scherpenzeel in de eerste helft voetballend beter. We kwamen wel 1-0 voor. In de veertigste minuut maakten zij 1-1. Een slecht moment natuurlijk. In de rust zie je die koppies dan naar beneden hangen. Ik wees ze erop dat ze vrijwel niks hadden weggegeven. Met een paar kleine tactische aanpassingen hadden we het de tweede helft beter staan en kantelden we de wedstrijd.”
Op de bank bleven Cooke c.s. voortdurend op de hoogte van de tussenstanden bij Dieren – Lunteren en de burenruzie in Lelystad, de beide wedstrijden die voor AGOVV van belang waren. Terwijl het in Dieren uit Apeldoorns oogpunt ongunstig verliep, sijpelden kort voor tijd vanuit de polder bemoedigende berichten door. “We wisten dat Lunteren voor stond. Op een gegeven moment krijg je dan door dat Unicum achterstaat. Maar de groepsapp is ook niet altijd betrouwbaar. Het was dus afwachten. Als het dan toch waar blijkt te zijn, is de ontlading natuurlijk enorm”, blikte de AGOVV-trainer terug op de zenuwslopende eindfase.
Cooke sprak zijn bewondering uit voor hoe zijn spelers zich tegen alle verdrukking in toch staande hadden weten te houden. “Net als met die beslissingswedstrijd vorig jaar tegen DSV ’61 stonden ze er op het moment dat het écht moest. We pakten uit de laatste twee wedstrijden zes punten. We zijn erg blij dat we het gered hebben. Het is een zwaar seizoen geweest. We kunnen ons nu richten op volgend seizoen.”
Cooke verklaarde dat de spelersgroep geen ingrijpende veranderingen zal ondergaan. Met Maikel van der Wijk (WHC) en Gino de Zeeuw (WSV) verwelkomt AGOVV na de zomer in elk geval twee nieuwelingen. Of voor 15 juni nog meer nieuwe rekruten in aantocht zijn, is afwachten. “We zijn wel bezig met nieuwe jongens. Omdat wij niet betalen, hoeven wij niet iemand van Sparta Nijkerk of zo te benaderen.”
Aangezien assistent-trainer Paul de Bruin stopt, verandert binnen de technische staf wel het een en ander qua verdeling van taken en het invullen van posities.
