Sport
Redacteur van deze krant traint bij fit20
Current best, Super timing (tempo), Super focus (bereik), Super steady (ritme). Waar gáát dit over, hoor ik u denken. Wel, het zijn enkele van de termen die sinds kort opduiken op de schermpjes van fit20. Althans, wanneer je als fit20’er genoeg je best doet. En dat doe ik nog steeds. Wanneer je genoemde prestaties levert, komt de belonende term, inclusief wat vrolijke virtuele confetti, recht ‘je snufferd in’. Een feestelijk gezicht en een mooie aanvulling op de immer stimulerende teksten van mijn personal trainer Christine.
Het is alweer even geleden dat ik mijn vorderingen op deze plek met u deelde, en misschien dachten sommigen zelfs al dat ik er de brui aan had gegeven, maar niets is minder waar. Ik fiets nog steeds (meestal op dinsdagmiddag) wekelijks die kant op om me twintig minuten lang op zes toestellen uit te leven. En met plezier zet Christine er hier en daar wat gewicht bij of mag ik een herhalingsoefening extra doen. Tot mijn grote verbazing en aanvankelijke ontzetting stond de Leg Press de laatste keer op 137,5 kilo afgesteld. U leest het goed: 137,5 kilo (!) Alsof je een vrachtwagen omschopt! Maar die gekke beentjes van mij, die nog maar een jaar geleden zich niet eens fatsoenlijk van hun lichaamsondersteunende functie kweten, drukken het gewicht bijna moeiteloos weg.
De oefeningen met de armen daarentegen blijven onverminderd mijn grootste valkuil, al doe ik nog zo mijn best. Mijn ‘tafeltennispolsjes’ zijn niettemin het voorbije jaar sterkere ‘tennisarmen’ geworden. Maar essentieel blijft voor mij dat mijn totale fysieke gesteldheid in pakweg veertien maanden een enorme boost heeft gekregen. En dat is voor mij nog steeds belangrijker dan die gezellige confetti en bemoedigende teksten op het schermpje. Maar elke vorm van beloning/complimenten streelt wel mijn ego. En dat telt ook. En o ja, in elk geval één ‘schermpje’ ontbreekt vooralsnog op mijn fit20-cv: All time best. Maar goed, er moet nog wat te wensen overblijven, nietwaar?
To be continued…
