Apeldoornse voetbalfederatie tussen dromen en doen

“Het gaat er ons om het voetbal in Apeldoorn naar kwaliteit en breedte te ontwikkelen. Wij willen een slag maken. Kijk je naar waar we nu staan, dan verliezen we de slag met de regio. Talenten moeten de kans krijgen om hun ambities waar te maken. Ik vind het wel een uitdaging om te kijken wat we kunnen bereiken. We moeten hard aan de slag. Als het organiseren van de Apeldoorn Cup het enige is waar we ons mee moeten bezighouden, dan moeten we ons misschien eens afvragen of het al die tijd en moeite die we erin steken wel waard is”, sprak Federatievoorzitter Bernard de Vries in aansluiting op de bijeenkomst klare taal. Indirect stelt de belangenbehartiger van ’s lands populairste sport in het grootste dorp van de Veluwe zijn eigen bestaansrecht ter discussie.

Juist bij het voetballen, de teamsport bij uitstek, leidt samenspel tot de meest aansprekende resultaten. Al lijkt binnen de Apeldoornse voetballerij menigeen zich daar nog niet altijd even goed van bewust. Dat de hoofdrolspelers ter plaatse van oudsher niet altijd op één lijn zitten, mag gerust een understatement genoemd worden. Sentimenten en emoties dwarsboomden in het verleden al menigmaal rationele besluitvorming. De Federatie probeert al sinds een jaar een juiste balans te vinden tussen afzonderlijke clubbelangen en verschillen in ambitieniveau. Tussen groot en klein. Tussen visie en kortzichtigheid. In de praktijk komt dat neer op balanceren op een dun koord. Waarbij een wezenlijk verschil lijkt met ‘vroeger’, als de voortekenen tenminste niet bedriegen, dat Bernard de Vries c.s. er daadwerkelijk actief werk van willen maken om het bestaande niveau omhoog te stuwen.

Bestuurders van een aantal verenigingen dienen er dan wel van doordrongen te raken dat vrijblijvendheid tevens verplichtingen met zich mee brengt. Het ging daarom vorige week in de kantine van Albatross feitelijk over overleven, over anders leren denken (en doen) én elkaar voor de verandering eens wat te gunnen. De Federatie, ofwel de verenigingen zelf, moeten voor de komende jaren harde noten kraken om het hoofd boven water te houden. Om prestaties te verbeteren en vooral de jeugd aan zich te binden zullen bestuurders enigszins vastgeroeste denkpatronen moeten wijzigen en met de tijd mee moeten. Om ook in de toekomst op een verantwoorde wijze in balbezit te blijven, is dit van groot belang. Voor veel clubs misschien zelfs wel van levensbelang.

Onder de noemer ‘Ambitieus samenwerken’ gaf verenigingsondersteuner Bas van den Hoogen een presentatie over de kansen tot vruchtbaar samenwerken. Door te dromen, denken en doen kunnen Apeldoornse voetbalverenigingen anticiperen op veranderingen in de maatschappij. De ingeslapen goegemeente moet hoognodig worden wakker geschud. Bestaande structuren in eigentijds jasjes steken of zelfs afwijken van gebaande paden mag bij zo’n proces niet worden uitgesloten. Commitment is vereist. Clubs staan voor de keuze: ofwel met z’n allen de schouders eronder zetten ofwel vrolijk verder slapen. En misschien wel nooit meer wakker worden…

Het voordragen van Gino Sergio tot bestuurslid zaalvoetbal kan in dat kader worden gezien een positieve ontwikkeling. In een ‘oude mannenbolwerk’ brengt het eerste bestuurslid met een petje en (nog) zonder blazer vers bloed, frisse ideeën en nieuwe invalshoeken. Een generatiewisseling, die misschien wel kloven tussen jong en oud kan dichten. Een interessante combinatie waar de voetbalsport in Apeldoorn alleen maar baat bij kan hebben.

Er moet veel veranderd, verbeterd, vernieuwd en niet in het laatst versneld worden, zoveel is wel duidelijk. De mededeling dat de Sportraad Apeldoorn in februari 2017 een bijeenkomst belegt over de overlast die kraaien afgelopen zomer veroorzaakten op sportvelden in Sportpark Orderbos, is in dat kader bezien weinig hoopvol. Het tekent precies met welk tempo urgente problemen in de Apeldoornse sportwereld te lijf worden gegaan…