Columns
Peter van den Boom
Vorige week eindigde de jaarlijkse klimaatconferentie, dit keer in blinkend Bakoe, met slaande deuren en soundbites van vertegenwoordigers uit ontwikkelingslanden waar de teleurstelling en frustratie van afdroop. Ze werden weer eens afgescheept met een fooi en wat nietszeggende verklaringen. Die direct de prullenbak in konden worden gemieterd nadat de laatste journalist met een privéjet was vertrokken. Business as usual. COP29 heette het theater deze keer, omdat het al de negentwintigste keer was dat wereldleiders bij elkaar kwamen om afspraken te maken om de verdere opwarming van de aarde tegen te gaan. Het houden van zo’n bijeenkomst in een in olie, gas en dollars zwemmend gastland als Azerbeidzjan – ‘olie is een geschenk van God’ – kun je dan ook best vergelijken met de jaarlijkse bijeenkomst van de brandweer bij de lokale pyromaan, die je natuurlijk gastvrij ontvangt. Dus dan weet je wel hoe laag de lat inmiddels ligt. En die zakt steeds verder, want een toenemend aantal leiders neemt niet eens meer de moeite om acte de présence te geven en zo ten minste nog de schijn van betrokkenheid bij het mondiale probleem op te houden.
Onze premier voor alle Nederlanders vond het ook niet nodig om af te reizen naar COP29. Die heeft het immers veel te druk met onze nationale onderbuik. Vier ruziënde partijen vol incompetente bewindslieden die mondiale problemen zoveel mogelijk buiten onze landsgrenzen wensen te parkeren. Dan hebben wij er geen last van, ook al zijn we medeveroorzakers van vervelende kwesties als plotselinge natuurrampen en onvoorspelbare migratiestromen. Blijven volharden in een houding van ‘na ons de zondvloed’ klinkt ook best stoer. Maar als je goed kijkt, blijkt het water al zo’n beetje tussen de knieën te klotsen. Als brave burger die enthousiast meeging door zonnepanelen op het dak te laten leggen, elektrisch te gaan koken en voor een klein vermogen een elektrieke wagen voor de deur te parkeren, voel je je best bekocht nu regelingen en subsidies voor groene energie opeens worden afgeschaft en afgebouwd. Het geld zal nu wel nodig zijn voor extra grensbewaking. Misschien zijn ze daarmee nog op tijd, want de kans dat de eerstvolgende zware storm met heel veel regen in de buurt van Venlo ons land zal binnentrekken, is niet eens denkbeeldig.