Columns
Arnold Zweers
Arnold Zweers
Ik had voor deze plek al een andere tekst klaar staan. Maar las iets in de Stentor en moet mijn ei toch kwijt. Want ik voel (weer) een grote sof aankomen. Apeldoorn krijgt elektrische deel(huur-)fietsen. We hebben de deelscooter gehad. Aanvankelijk een gimmick, een leuk speeltje voor jonge mensen. Maar al gauw een bron van ergernis omdat die groene dingen overal in de stad werden achtergelaten. Op de gekste plekken, zeer hinderlijk midden op de stoep, geen mens die erlangs kon, voor uitritten, soms plat op de zijkant. We dachten daar van af te zijn. Maar nu krijgen we, als het aan de gemeente Apeldoorn ligt, de deelfiets. Alsof we in Apeldoorn niet allemaal zelf een fiets hebben, of twee of drie. Als het hier nou zou barsten van de studenten en toeristen zoals in Amsterdam die geen fiets bij zich hebben en zo’n huurvehikel wel handig vinden (ook om hem overal maar weer neer te flikkeren, dat zie ik, want ik kom vaak in de hoofdstad).
Apeldoorn gaat het heel anders doen dan toen, zo lees ik. Het stadhuis neemt de regie. Er komen vaste uitgiftepunten en vaste stallingsplekken. Alsof iemand zich daar iets van aantrekt. De maakbare samenleving – waar de burger precies doet wat de overheid denkt dat hij gaat doen -, die hadden we toch allang bij het grofvuil gezet?
Apeldoorn ziet die deelfiets als alternatief voor de auto. Die met blokkades uit het centrum moet worden geweerd: dolksteek voor de binnenstad. Nieuwkomers zullen wel geen auto hebben en verhuizers ook niet, veronderstellen de opstellers van het plan. Daarom ook weinig parkeerplekken bij nieuwe woningen.
Geen auto? Zie je het voor je? Stel: gezin in Apeldoorn met twee kleine kinderen. Hij werkt in Zwolle, zij in Doetinchem. De kinderen moeten naar crèche en school gebracht en gehaald. Dan is er ook nog turnles, zwemles, opa en oma in Ede die moeten worden bezocht, vakantie naar Spanje. En dat alles met de fiets, de eigen of deelfiets? Wat een waanzinnig plan weer. Bij voorbaat rijp voor de prullenbak.
Tot volgende week!