Columns
Arnold Zweers
Arnold Zweers
Johan Remkes
Ik denk dat iedere Nederlander wel heeft zitten gokken, er mogelijk zelfs een weddenschapje aan gewaagd. Wie wordt de nieuwe premier? Eindelijk eens wat anders dan de voorspelbaarheid van een Rutte 2, 3 of 4. Wie zou nou in staat zijn die al maanden kijvende kikkers in de Haagse kruiwagen te houden, al is het maar voor een jaar?
Dick Schoof, oud-topambtenaar die ons jarenlang beschermde tegen terroristen, dat had niemand verwacht. Ik gokte op Johan Remkes, de oud-VVD-minister die met zijn strengheid veel ontzag had ingeboezemd door de stinkende politieke modderpoelen van Limburg en Noord-Holland te dempen en het stikstofdossier en de opstandige boeren naar wat rustiger vaarwater te leiden.
Johan Remkes. Het was 1996. Op een middag ging ik naar de feestelijke opening van de half in het Apeldoorns kanaal gebouwde Résidence Koningshaven, één van onze hoogste wooncomplexen maar dan met een spits, waardoor we van Potloodflat gingen spreken. Op zestig meter hoogte had zich een klein gezelschap gevormd. Wat kersverse bewoners, wethouder Frans Buijserd, ambtenaren, ik als journalist, èn de staatssecretaris – later minister – van volkshuisvesting Johan Remkes.
Na wat korte toespraakjes stelde ik de bewindsman een vraag. Hij keek op me neer, de man is boomlang, met een ijzige blik en sprak de woorden: ‘Meneer, als u mij een vraag wilt stell’n, bereid u zich dan wel beter voor.’
Zijn monotone, lijzige Gronings was als een mokerslag. Ik snakte naar adem.
Een half uur later, op de begane grond, een nazit met hapjes en drankjes. Ik nam een glaasje witte wijn en zag naast mijn hand op het dienblad de hand van iemand die boven me uitrees. Nu keek ik in het veel vriendelijker gelaat van dezelfde Remkes die sprak: ‘Meneer Zweers,’ kennelijk had ik me voorgesteld en hij mijn naam onthouden, ‘mijn oprechte excuses voor zoëv’n, dat was nogal onbehouw’n van mij,’ weer dat Grunnings. ‘Om op uw vraag terug te koom’….’
Kijk, dat vond ik nou groots.
Remkes zou van mij op 2 juli naast de koning op dat bordes mogen staan.
Tot de volgende week!
