Columns
Arnold Zweers
Arnold Zweers
Ik ken donkere mannen die in ons eigen Apeldoorn pure discriminatie ondervinden. Die als ze bij een huis aan het klussen zijn, ineens beveiligers of politie aan de deur krijgen omdat er in de buurtapp melding was gemaakt van een ‘verdacht persoon’ waarop 112 was gebeld. Of dat een zwarte man een auto wil kopen, maar de verkoper zich wendt tot zijn blanke vrouw.
Maar ik weet ook van Rotterdammers en Amsterdammers dat zij zich in hun eigen wijk bedreigd weten door allochtone jongeren. En zwarte, creoolse Surinamers die zich onder president Santokhi achtergesteld voelen bij de Hindoestanen die er de dienst uitmaken.
Discriminatie en racisme, het is niet alleen iets van ‘witte mensen’. Het is een diepgeworteld gezwel van alle tijden en van overal. Goed dat het kabinet Schoof de massa-immigratie een halt wil toeroepen. Dat heeft niks met racisme of xenofobie maken, maar alles met realiteitszin.
Of het ze lukt? Het zal moeilijk zijn. Ons land heeft een sterk ontwikkelde asielindustrie met grote belangen en eindeloos procederende advocaten.
Het is iedereen langzamerhand wel duidelijk dat politiek links alleen maar ‘nee’ roept als rechts een rem op de toestroom van buitenlanders wil zetten. Een rem die driekwart van de Nederlanders wil. Vrijwel iedereen beseft dat de sociale samenhang in dit land naar de knoppen gaat. Helaas sluiten sommigen daarvoor de ogen.
Nu heb ik qua opvang van buitenlanders wel het idee dat Apeldoorn het beste jongetje van de klas wil zijn. Zeshonderd asielzoekers in GGNet. Hotels en bungalowparken vol arbeidsmigranten bij Beekbergen, her en der kantoorgebouwen met Oekraïners. Nu weer hotel Oranjeoord in Hoog Soeren. En wat te denken van die lege school in Ugchelen waar ’s avonds bussen met asielzoekers uit Ter Apel aankomen die ze in de vroege ochtend weer terugrijden naar Ter Apel. Wat een getrek met mensen. En hoeveel slechts het in mensen losmaakt die met explosieven gooien en asielzoekers uitjoelen. En dan de kosten. Maar ach, peanuts, zullen sommigen zeggen, op de jaarlijkse vijf miljard voor asielzoekers. Het is tijd voor actie. Voordat de spanningen in ons kleine, volle multi-culti-landje nog verder oplopen.
Tot volgende week!
