Columns
Arnold Zweers
Misschien heeft u het ook wel gezien. Een tijdje terug. Het laat me niet los. Als ik over de Prins Willem-Alexanderlaan rijd en opzij kijk… Zo treurig. Hij was op tv. De hoogbejaarde bouwmeester. Zorgvuldig deed hij de blokjes in een doos. Zoals een jochie van tien zijn lego-steentjes. Zijn jongere collega Laurens Jan ten Kate keek het meewarig aan. Toen alle maquette-blokjes in de doos zaten, zei deze tot zijn collega die ooit zijn grote leermeester was: ‘Herman, ze zijn je voorzichtig aan het masseren voor sloop.’
‘Nee,’ antwoordde Herman Hertzberger met zachte stem maar zeer beslist, ‘nee, dat gaat niet gebeuren.’ Zijn kindje, het inmiddels al dik twaalf jaar voormalige Centraal Beheer-gebouw, is door alle vernielingen, branden en de tand des tijds een schandvlek voor Apeldoorn geworden. Prominent hartje stad, ingeklemd tussen een drukke verkeersader en de intercity spoorlijn naar onze hoofdstad. Met ‘ze’ bedoelde Ten Kate Certitudo Capital, de Bossche vastgoedontwikkelaar die het complex had gekocht maar er eigenlijk geen raad mee wist. Ondanks dat de gemeente Apeldoorn had toegestaan in en rond het gebouw 600 in plaats van 350 woningen te realiseren. Heren van het bedrijf liepen door het hoofdgebouw, opgetrokken uit talloze kubussen, en lieten duidelijk weten er geen chocola van te kunnen maken.
Ooit was het een bijzonder complex en een unieke werkgemeenschap. Een CB’er had het er doorgaans uitstekend naar zijn/haar zin. Met de metershoge planten, huisdieren rond de bureaus, in de pauze op strandstoelen lekker lui zonnen op de dakterrassen, het restaurant waar familie mocht mee-eten. Er waren grandioze feesten. Het kon niet op.
Maar CB verzakelijkte, trok naar Apeldoorn-Zuid en liet Hertzbergers kindje verweesd achter. Certitudo Capital is inmiddels failliet. Of de aimabele, 92 jaar oude architect nog mee zal maken dat er ook maar een begin wordt gemaakt met het herstel van zijn doodzieke kindje? Ik vrees, helaas, van niet.
Tot volgende week!
