Columns

ApoldroNU – Een doener

Arnold Zweers

In ACEC hield ik een praatje voor politieke partij WijApeldoorn over de penibele situatie van onze binnenstad. Theo en ik waren het duidelijk eens: het gemeentelijk beleid maakt het alleen maar erger. Dik een week later hoorde ik tot mijn ontsteltenis dat Theo van Luijk plotseling was overleden. Theo werkte ruim veertig jaar bij de gemeente Apeldoorn. Waarvan lange tijd als binnenstadsmanager; hij was echter geen manager maar een doener. Zo één als ze in Deventer hadden in VVV-directeur Hein ter Riele die tientallen jaren drijvende kracht was achter de drie grote happenings – Deventer op Stelten, Boekenmarkt en Dickens Festijn – die elk honderdduizend bezoekers trekken; en door de hele stad gedragen worden. De doener Ter Riele die als het moest met dranghekken liep te sjouwen, of zelf een straatje schoonveegde.

Theo was net zo’n figuur. Die bij de winkeliers en horecamensen over de vloer kwam, een luisterend oor had, en meteen handelde wanneer iets niet in orde was. Als de gemeente Theo dezelfde bevoegdheden had gegeven als Deventer Ter Riele, was het waarschijnlijk niet zo verkeerd afgelopen met onze Apeldoornse succesnummers Jazz in the Woods, Roots in the Woods, Kanaalconcerten, Cuba Festival, Bierfestival en de Nacht van Apeldoorn (ik bedoel de echte); feesten waar Apeldoorn massaal voor uitliep. Maar die helaas, door de gemeentelijke aanpak en/of desinteresse, een stille dood stierven. Louis Bouwmeester, ook oudgediende en ook een doener, beklaagde zich hier onlangs terecht over in de Stentor. Vier ton voor het Royal Light Festival, vier ton! En dat moet zich nog bewijzen. De organisatoren van bovengenoemde feesten waren al blij geweest met een fractie van dat bedrag.

Ja doeners, daar heb je wat aan. Ze worden – ook in de zorg, het onderwijs, het bedrijfsleven – vaak gefrustreerd door de managers met hun powerpointpresentaties, sheets, dikke nota’s en rapporten. Gewichtigdoenerij. Regelzucht. Theo van Luijk was uit het goede hout gesneden. Dat van de doeners, een menselijke soort die snel in ere moet worden hersteld.

Tot volgende week!