Stedendriehoek
APELDOORN – Dit jaar wordt voor het eerst de prijs Diversiteit & Inclusie Apeldoorn uitgereikt. De uitreiking vindt plaats op woensdag 7 februari van 18.00 tot 21.00 uur in De Nettenfabriek. Deze prijs is een nieuw Apeldoorns initiatief en is bedoeld voor bedrijven, organisaties, individuen en groepen mensen die zich op een inspirerende manier inzetten voor een inclusief Apeldoorn.
Deze betrokken, samenwerkende partijen doen dit op het gebied van economie, onderwijs, cultuur, zorg, welzijnswerk en sport. Zij initiëren activiteiten, binnen of buiten hun organisaties, waarbij verschillende groepen mensen de mogelijkheid krijgen om elkaar (beter) te leren kennen en daardoor dichter bij elkaar gebracht kunnen worden.
Een onafhankelijke jury zal deze prijs voor diversiteit & inclusie voor het eerst uitreiken aan mensen of andere verbindende krachten binnen de samenleving van Apeldoorn. De jury bestaat uit Yasemin Cegerek (wethouder in de gemeente Brummen en voormalig lid van de Tweede Kamer) en Jeroen Joon (waarnemend burgemeester van Harderwijk en voormalig wethouder in Apeldoorn.) Ook Tineke Willemsen (voorzitter van Amnesty International Apeldoorn) en Jan van Ewijk (onderzoeker aan de Universiteit voor Humanistiek en voormalig trainer & adviseur aan de Politieacademie) maken deel uit van deze onafhankelijke jury.
Migrantenvrouwen
Een van genomineerde organisaties is Stichting Da Capo, bijna tien jaar geleden opgericht door Marleen Hoogeboom. Na wat gesprekken her en der met organisaties en de wethouder, had zij het idee dat er weinig plekken waren waar vrouwelijke migranten naartoe konden. En haar onderbuikgevoel zei dat veel migrantenvrouwen thuis zitten en weinig sociaal actief zijn in de samenleving.
Er zijn bestuursleden gezocht, de stichting is ingeschreven bij de notaris en de KvK en daarmee kon Marleen van start. De eerste locatie die ze vond was de oude Ambachtschool aan Molenstraat-centrum. “Dit gebouw stond al jaren leeg en werd in beheer genomen en tijdelijk verhuurd aan kleine ondernemers. Daar is Da Capo begonnen, samen met een andere organisatie (huiswerkbegeleiding Synergie) in dezelfde ruimte. Da Capo in de ochtend en de huiswerkbegeleiding in de middag. Da Capo is begonnen met het bieden van taallessen. Er zijn vrijwilligers gezocht en beetje bij beetje kwamen de vrouwen naar de taallessen. Ook is er meteen een start gemaakt met een naaiatelier waar toentertijd oude spijkerbroeken werden vermaakt tot tassen en andere items.”
Eigen ruimte
Al na een jaar was Da Capo zodanig gegroeid dat de stichting een verdieping naar beneden is verhuisd en een eigen ruimte kreeg voor de activiteiten. Marleen: “Naast de taallessen en het naaiatelier, kon er nu ook kinderoppas komen. Ook is er een kookstudio opgestart. We huurden de keuken van buurthuis Maasstraat hiervoor. En er zijn fietslessen bijgekomen en taalcafés opgestart en taalles in de wijk Zevenhuizen. En er is computerles gestart en een cursus ‘oriëntatie op werk’. En de stichting bleef groeien. Van enkele vrijwilligers en tientallen vrouwen, werden het tientallen vrijwilligers – momenteel ruim zestig – en meer dan 170 gebruikers van alle activiteiten die Da Capo biedt.”
Verhuisd
Twee jaar geleden is Da Capo verhuisd naar de oude Finse School. Dit mooie historische pand werd verkocht door de gemeente aan Domi Projecten. Voorwaarde voor de koop was dat er een sociale bestemming op moest blijven. Nu zijn er drie organisaties die tegen een sociale huur gebruik kunnen maken van dit pand dat helemaal is opgeknapt. Marleen: “En hier kon Da Capo nu zelf een keuken erin zetten om de kookstudio verder vorm te geven. Ook was er een tuin bij het pand en is er deels een moestuin van gemaakt waar ook weer vrijwilligers konden komen helpen. Ook zijn we gestart met een handwerkcafé. Een soort taalcafé, maar waar de vrouwen ook (leren) haken en breien en gezellig koffie drinken en kletsen. Het naaiatelier is steeds meer vorm gaan krijgen en is een echte leerwerkplek geworden. Veel vrouwen die hier komen worden door de gemeente geplaatst om de taal te blijven oefenen, andere mensen te leren kennen en het naaivak te leren. Hier worden met name items gemaakt in opdracht en altijd met gebruikte materialen of we maken producten die het weggooien van materialen tegengaan. Recycling dus.”
Internationaal tintje
De kookstudio maakt twee keer per week afhaalmaaltijden. “Altijd wat anders en altijd met een internationaal tintje. Ook krijgen we af en toe cateringopdrachten of een aanvraag voor een workshop. Dat is erg leuk om te doen en de vrouwen genieten daar dan ook echt van. Ook maken we soepen en hartige taarten voor in de vriezer. Ook deze kunnen mensen kopen. Ook de kookstudio is een leerwerkplek en voor veel vrouwen een participatieplek. Ook komen er vrouwen als gastvrouw werken. Ook dit is een participatieplek. Ze maken de koffie en thee, maken schoon en doen de was. En de kinderen worden opgevangen door vrijwilligers in de kinderruimte. Zo kunnen ook moeders met een kind tot 4 jaar meedoen aan de activiteiten en lessen.”
Ritme en structuur
Ontmoeten staat centraal bij Da Capo. “En elke deelneemster (een enkele deelnemer) kan in eigen tempo groeien en stappen maken. Sommigen gaan snel en leren de taal goed en stromen door naar (vrijwilligers)werk. Anderen leren langzaam, maar gaan op hun manier toch vooruit. En ze komen het huis uit, hebben ritme en structuur, ontmoeten nieuwe mensen en leren nieuwe vaardigheden. Meedoen in Nederland is niet altijd gemakkelijk. En daar hoopt Da Capo de vrouwen bij te helpen, zodat ze op eigen tempo en naar eigen kunnen toch kunnen deelnemen aan de maatschappij.”
