Stedendriehoek
APELDOORN – Stichting De Herberg aan de Deventerstraat in Apeldoorn meldt een zeer forse toename in de afgelopen maanden van mensen die bij de stichting een briefadres aanvragen. Mensen zonder dak boven hun hoofd hebben dit briefadres nodig voor werk, een belastingaangifte of het verkrijgen van een toeslag of uitkering. Per 1 januari 2023 waren er in De Herberg 81 mensen ingeschreven voor een postadres, inmiddels staat de teller al ruim boven de 100. Vergeleken met het jaar 2021 is er al sprake van een verdubbeling.
“Dit is inderdaad een zorgelijke ontwikkeling”, aldus Moniek Mol, algemeen coördinator bij De Herberg. “En wij onderzoeken als Herberg wat een mogelijke oorzaak hiervan kan zijn.”
Landelijk wordt de verklaring gezocht in de aanzienlijke toename van het aantal zogenoemde economische daklozen. Mensen die door scheiding, baanverlies of oplopende schulden geen woning meer hebben en noodgedwongen tijdelijk bij familie of vrienden verblijven. Ruim 60% van deze daklozen, blijkt uit eigen onderzoek van De Herberg, is nog in staat een betaalde baan te hebben, maar doorgaans houdt men dit niet lang vol, alvorens helemaal weg te zakken in een maatschappelijk moeras.
Met raad en daad staat men in De Herberg deze mensen bij tijdens speciaal daarvoor ingestelde spreekuren om een verder maatschappelijk afglijden te voorkomen en als hulp om zich een weg te banen door een vaak ondoordringbaar woud van regelgeving en bepalingen. Maar schaarste aan woningen los je niet op met goedbedoelde adviezen alleen. “Steeds vaker zie je dat De Herberg op grond van haar expertise en ervaring een gesprekspartner is om aan deze problematiek tegemoet te komen. Anders dan de ‘klassieke daklozenopvang’, waarin vaak sprake is van een verslaving en/of een psychische kwetsbaarheid en dus ook een behoefte aan zorg, vraagt de economische dakloze een andere benadering om de mensen door het woud van maatschappelijke regelingen en schaarste aan betaalbare woningen te loodsen. Onlangs vond in De Herberg een sterke uitbreiding plaats van het spreekuur voor briefadreshouders naar twee maal per week. Dat bleek een goede greep, want het aantal bezoekers dat een beroep doet op de hulp en advies van de vrijwilligers is aanzienlijk toegenomen.”
