Luuk en Koen kunnen eindelijk op de fiets naar school

De 4-jarige tweeling Luuk en Koen heeft een taalontwikkelingsstoornis (TOS); daarbij wordt taal niet goed verwerkt in de hersenen. Daarom volgen ze speciaal onderwijs in Arnhem. PCBO De Regenboog Osseveld en Kentalis, een landelijke zorg- en onderwijsorganisatie voor onder anderen kinderen met TOS, maken vanaf nu onderwijs voor Luuk en Koen in Apeldoorn mogelijk. Na de zomer start Kentalis op PCBO De Regenboog Osseveld aan De Keerkring onderwijs voor kinderen met TOS. Een zogeheten school-in-schoolconstructie. Uniek in Apeldoorn, omdat TOS-leerlingen nu naar Arnhem of Zwolle moeten voor onderwijs. Met ingang van het schooljaar 2018-2019 start er in het gebouw van PCBO De Regenboog Osseveld een groep van tien à elf kinderen, die dan, net als hun vriendjes uit de buurt, dicht bij huis onderwijs krijgen.

Koen en Luuk zijn gezellige, vrolijke kleuters. Hun ouders Jos en Petra vertellen hoe verheugd ze zijn met de komst van deze school-in-schoolconstructie in Apeldoorn. Petra: “Dit maakt contact met school vele malen makkelijker. Niet meer elke dag om 7.45 uur met een busje naar Arnhem vanuit De Maten, maar gewoon zelf op de fiets naar school, het schoolplein op en contact hebben met de leerkracht. Een hele verbetering waar we naar uit kijken.”

Zoektocht
De tweeling werd bij 30 weken geboren en vanaf dat moment zijn Jos en Petra voortdurend in contact met specialisten. De jongens werden veel getest in hun jonge jaren: door artsen, audiologen en andere specialisten. Koen en Luuk hebben een achterstand van tien weken in te halen en dat gaat, maar wel wat langzamer. Dit betekent dat zij later gingen lopen en praten doen zij vanaf hun vierde levensjaar. Dit praten gaat eerst nog brabbelend. Het is lastig te herleiden wat ze echt zeggen.

Om hun taalontwikkeling te stimuleren is het advies dat ze op driejarige leeftijd naar voorschoolse en vroegschoolse (VVE) peuterspeelzaal gaan. Daarnaast krijgen de jongens logopedie. Bij de start op een reguliere basisschool blijkt dat de jongens zich minder prettig voelen. Ze kunnen zich moeilijk uiten, maken minder makkelijk contact met andere kinderen en school is daarom ook minder leuk. De jongens hebben meer aandacht nodig van de leerkracht dan dat de school kan bieden. Samen met de school wordt besloten dat een andere vorm van onderwijs beter bij ze zou passen en na vijf maanden gaan ze naar de Kentalis Dr. P.C. M. Bosschool in Arnhem.

Vader Jos vertelt: “Het onderwijs bij Kentalis doet hen heel goed. Ze zijn losser geworden, praten meer en ontwikkelen zich beter, maar het zijn wel lange dagen voor de jongens. Rond vier uur ‘s middags komen ze thuis en zijn ze vaak in slaap gevallen in het busje omdat het een vermoeiende dag was. Begrijpelijk.”

Verbinding
Het speciaal onderwijs van Kentalis biedt meer begeleiding van het kind op gebied van taal. Een leraar, ondersteuning en logopedist zijn intensief bezig met de kinderen in een kleinere, geborgen en veilige omgeving. De hoop en verwachting is dat de leerlingen met die begeleiding zich in hun eigen sociale omgeving goed zullen ontwikkelen. Kentalis zoekt dan ook de samenwerking met het regulier onderwijs en richt zich op doorstroming van leerlingen naar het regulier onderwijs. Onder het motto ‘regulier waar het kan, speciaal waar het moet’. Apeldoorn kent deze vorm van onderwijs nog niet voor kinderen met TOS.

De gemeente heeft samen met PCBO Apeldoorn en Kentalis verkend of dit mogelijk is. De samenwerking is goed voorgesproken. Wat betekent dit voor beide scholen? Past dit? Voor ouders en, niet onbelangrijk, voor de kinderen? Alle partijen zijn het er over eens dat er meer voordelen zijn aan deze samenwerking. Zeker voor de kinderen. Na de zomervakantie start er een groep en wordt er stapsgewijs gekeken waar en wanneer samengewerkt kan worden om passend onderwijs voor kinderen met TOS te bieden. De intentie is om in Apeldoorn op PCBO De Regenboog Osseveld speciaal onderwijs te gaan bieden tot en met groep 4.

“En dat past mooi bij De Regenboog als kleurrijke school waar we verbinding, elkaar helpen en samenwerken belangrijk vinden”, vertelt Irmke Fuite, moeder van vier kinderen die op De Regenboog Osseveld zitten. Als betrokken ouder begrijpt zij goed dat dit straks voor Jos en Petra betekent dat zij zelf meer contact met ouders kunnen hebben, op het schoolplein kunnen staan en hun kinderen vriendjes kunnen maken. In hun eigen klas, maar ook met kinderen van de school. “Het is mooi als straks de kinderen samen op het plein kunnen spelen, samen activiteiten doen en van elkaar leren.”