Stedendriehoek
We moeten van het gas af en wel zo snel mogelijk. De kranten staan vol met dit soort koppen. De gasbel die in de jaren ‘50 als een zegen voor Nederland werd gezien is inmiddels een ware nachtmerrie geworden, vooral voor de Groningers. We zijn inmiddels zo afhankelijk geworden van het goedje, net als van aardolie trouwens, dat we geloven dat we niet meer zonder kunnen.
Wij willen ook van het gas af. Het kan ook. Er zijn genoeg alternatieven. Nu heb ik wellicht makkelijk praten. Door de bouw van ons energie-neutrale ecohuis kunnen we aan de tekentafel bepalen wat we wel en niet willen. In gesprek met onze architect en energiearchitect leggen we ons wensenpakket op tafel. Geen gas, geen betonnen fundering, maar een milieuvriendelijker alternatief, biobased bouwmaterialen, een hoge isolatiewaarde, het liefste gelijkstroom en of we onszelf aansluiten op het riool en het water; daarover zijn we nog niet uit.
‘Heb je de voorkeur voor een high tech of een low tech huis’, vraagt onze energiearchitect. ‘Low tech’ roepen we beiden in koor. Bijzonder. Mijn man houdt wel van technische snufjes. Zelf ben ik wetenschappelijk onderzoeker aan de TU Delft geweest en zou je verwachten dat high tech voor de hand ligt. Toch geven wij allebei de voorkeur aan duurzame techniek in z’n eenvoud. De energiearchitect kijkt wat beteuterd. Hij houdt vast veel van high tech, zo vermoed ik. De vraag ligt voor hoe we ons nieuwe huis, ingedeeld in een slaap- en een leefhuis, het liefste willen verwarmen. ‘Met een zeer zuinige accumulerende houtkachel in combinatie met een houtvergassingsinstallatie die het water in het waterbuffervat opwarmt.’ Ja, ja, we hebben er goed over nagedacht om te voorkomen dat we tijdens de bespreking nog flink in discussie gaan met elkaar.
De accumulerende houtkachel komt in het leefhuis. Maar hoe verwarmen we het slaaphuis? Er komen allerlei ideeën voorbij. De plannen lijken mij op een gegeven moment verdacht veel in de richting van high tech-oplossingen te gaan. Want stel je voor dat je een aantal weken weg bent als het net erg koud is in Nederland. Hoe zorg je er dan voor dat je huis nog aangenaam van temperatuur is als je terugkomt? Dan moet er toch een alternatief systeem zijn? Een vangnet? Ik veer even op. ‘Kan de boel onder nul komen? Kunnen leidingen bevriezen?’ vraag ik. Dat blijkt niet het geval te zijn. ‘Je komt in een kouder huis en het duurt wat langer voor het weer warm wordt.’ ‘In dat – zeer onwaarschijnlijke – geval gaan we voor een beproefde, ouderwetse low tech oplossing’, antwoord ik. ‘We pakken er gewoon even een extra dekentje erbij. Werkt ook prima.’
door Tanja Abbas
