Stedendriehoek
De gemeenteraadsverkiezingen vinden plaats op woensdag 16 maart. Op die dag mag stemgerechtigd Apeldoorn – stad en dorpen – weer het hokje in om een keuze te maken uit één van de deelnemende politieke partijen.
Deze week en nog de komende drie weken brengen we in Nieuwsblad Stedendriehoek alle lijsttrekkers voor het voetlicht. Aan de hand van vier vragen vertellen zij wat ze met hun partij de komende vier jaar in Apeldoorn willen bewerkstelligen.
De laatste bijdragen staan in de krant van woensdag 2 maart, waarna ook de nog zwevende kiezer wellicht over de streep zal zijn getrokken. Vandaag deel 2 met Chris Schouten (PvdA),
Lilian Haak (WijApeldoorn) en Muhammed Asilsoy (DENK).
Chris Schouten is lijsttrekker van de Partij van de Arbeid, de PvdA.Wat loopt er in Apeldoorn verkeerd zonder uw partij in de raad?
“In alle bescheidenheid, de PvdA heeft altijd goede raadsleden en bestuurders voortgebracht. Met specifieke aandacht voor mensen met lagere- en middeninkomens. Als partij houden we de Apeldoornse politiek bij de les, via eigen voorstellen, vragen of moties. De PvdA vindt onder andere dat Apeldoorn per bouwproject verschillende inkomensgroepen – laag, midden en hoog – moet bedienen, om zo voor een goede spreiding over de wijken te zorgen. Ander voorbeeld: ons pleidooi voor voldoende openbare en opengestelde toiletten, met name voor mensen met blaas- en darmproblemen. Daarnaast namen we het initiatief om via de gemeenteraad druk uit te oefenen op de provincie om geld beschikbaar te stellen om hoogspanningskabels in De Maten en Woudhuis-Osseveld ondergronds te krijgen. Wij zien onszelf als een lokale partij met lijntjes naar onze provinciale en landelijke partijgenoten. Langs die lijntjes kunnen we voor Apeldoorn dingen bereiken waar wij provincie of rijk bij nodig hebben. Momenteel maken we ons ook sterk voor verhoging van het minimumloon naar 14 euro. Mensen moeten soms twee of drie banen hebben om rond te komen. Dat moet in een beschaafd land als het onze niet hoeven.”
Welke keuze zou u maken als de gemeente Apeldoorn 10 miljoen euro overhoudt?
“10 miljoen is een kleine 2% van het totale budget van de gemeente Apeldoorn, 618 miljoen. Na de coronapandemie snakt jong en oud bijvoorbeeld naar meer culturele en sportieve evenementen. En wat te denken van betere fietsvoorzieningen, zoals goede fietspaden in de stad en tussen de stad en de dorpen en in de regio. Ook tekorten in de jeugdzorg aanvullen. Hopelijk is dat niet nodig omdat de rijksoverheid, volgens afspraak met alle gemeenten, nog met miljoenen over de brug moet komen. Belangrijk zijn ook investeringen om de mantelzorgers, oud en jong, te ontlasten. Mantelzorgers moeten zo nu en dan lucht krijgen, er een weekendje of weekje tussenuit kunnen. Dit kan bijvoorbeeld via de thuiszorg of een tijdelijk verblijf van de zorgbehoevende partner of ouder in een instelling. Dat noemen we respijtzorg. Ik benadruk steeds dat de mantelzorg een volwaardige schakel in de zorgketen is. Als die wegvalt, heeft de professionele zorg een groot probleem. Dus daarom investeren in respijtzorg. Er zijn partijen die de individuele mantelzorgwaardering willen verhogen van € 50 naar € 100. Ik zeg: leg dat geld bij elkaar en zorg voor meer investeringen in vervangende zorg.”
Welke keuze zou u maken als de gemeente Apeldoorn 10 miljoen euro te kort komt?
“Voor ons is belangrijk dat iedereen een dak boven het hoofd heeft, een goed belegde boterham, goed onderwijs en goede zorg, dicht bij huis en betaalbare sport- en culturele voorzieningen. Dat is steeds ons uitgangspunt. Als er een tekort is, kun je er bijvoorbeeld voor kiezen bepaalde investeringen niet te doen of uit te stellen. Je kunt ook investeringen over een langere termijn afschrijven, dus dan drukken die jaarlijks minder op de begroting. We willen hoe dan ook dat de mensen met de smalle beurs hier niets van merken.”
Hoe bent u in Apeldoorn en in de lokale politiek beland?
“Ik ben nu 40 jaar lid van de PvdA. In de jaren negentig ben ik zeven jaar fractievoorzitter geweest in de gemeente Naaldwijk, nu onderdeel van de gemeente Westland. Door mijn werk ben ik in 1999 in Apeldoorn gekomen. In 2006 ben ik gekozen als afdelingsvoorzitter. Dat heb ik acht jaar gedaan. In periode 2014-2018 was ik raadslid. In 2018 moesten we een behoorlijke verkiezingsnederlaag incasseren: van vier gingen we naar twee zetels. Ik viel buiten de boot. Ik ben toen doorgegaan als fractievertegenwoordiger op de portefeuilles die ik ook al als raadslid had: sociaal domein, onderwijs en kunst en cultuur. En nu dus lijsttrekker van PvdA Apeldoorn voor de gemeenteraadsverkiezingen van 14, 15 en 16 maart 2022. Uiteraard niet alleen, maar met een enthousiast team van echte sociaaldemocraten.”
Lilian Haak is lijsttrekker van de nieuwe partij WijApeldoorn.Wat loopt er in Apeldoorn verkeerd zonder uw partij in de raad?
“Als WijApeldoorn niet in de raad zit, dan verliezen we de aandacht voor alle mensen die geen gemiddelde inwoner zijn. WijApeldoorn legt de nadruk op een veelkleurig Apeldoorn waar iedereen erbij hoort. Samen maken wij Apeldoorn en dat wordt helaas soms vergeten. Apeldoorn noemt zich een gezinsstad en daarbij denken mensen aan een vader en moeder met 2,5 kinderen in een eengezinswoning. Maar dat klopt niet met de werkelijkheid. De helft van Apeldoorn is 50+. Er zijn veel ouderen die alleen of met z’n tweeën wonen en jongeren die een appartement zoeken. Er zijn ook éénoudergezinnen of gezinnen met twee ouders van hetzelfde geslacht. Zoveel mensen, zoveel behoeften. Door zo nadrukkelijk te spreken over ‘gezinsstad’, sluit je ook mensen uit. De aandacht gaat nu vooral uit naar de grote gemiddelden en daar moeten we vanaf.”
Welke keuze zou u maken als de gemeente Apeldoorn 10 miljoen euro overhoudt?
“We hebben een gigantische woningachterstand in Apeldoorn. Het inwonersaantal zal groeien naar 180.000 inwoners. Daarom hebben wij in 2030 8.000 extra woningen nodig en in 2040 meer dan 12.500. Dat los je niet op met kleine plannen. WijApeldoorn pleit daarom voor een heel nieuw dorp erbij. Het beter inrichten van de woonbehoefte begint met het onderzoeken van de woonbehoeften van unieke mensen in alle fasen van hun leven. Op dit moment wordt gebouwd vanuit het concept gezinsstad. Dat sluit lang niet altijd aan bij de werkelijkheid. Gezinnen krijgen andere samenstellingen en huishoudens worden kleiner. Ouderen gaan alleen of met z’n tweeën verder en willen wonen zoals dat past bij hun levensfase. En hoe zit het met wonen voor studenten, of starters? Wij moeten de behoeften die de huidige inwoners van Apeldoorn hebben, kennen en daarvoor bouwen.”
Welke keuze zou u maken als de gemeente Apeldoorn 10 miljoen euro te kort komt?
Lilian antwoordt snel: “WijApeldoorn vindt dat geen moeilijke vraag. Stop met prestigeprojecten zoals bijvoorbeeld de luxe verbouwing van het marktplein. Wij zeggen ‘ja’ tegen noodzakelijk onderhoud, maar ‘nee’ tegen luxe uitgaven waar de inwoner niet om heeft gevraagd. Zaken die alleen voor ‘de leuk en sier’ zijn zullen wij in tijden van nood als eerste moeten schrappen. Net als thuis moet je ook als gemeente letten op je huishoudboekje. Als je niet zoveel geld hebt, dan ga je dat niet uitgeven aan luxes. Je moet de basisbehoeften op orde hebben. Wonen en veiligheid moeten goed geregeld zijn. Dat is belangrijker dan luxe en sier.”
Hoe bent u in Apeldoorn en in de lokale politiek beland?
“Grappig dat je dit vraagt. Ik ben er bij toeval ingerold. Toen de kinderen het huis uit gingen, had ik meer tijd beschikbaar. Toen ben ik me opnieuw met de politiek bezig gaan houden. Ik ben iemand die zich wel durft uit te spreken en dat valt op. Inmiddels ben ik fractievoorzitter van WijApeldoorn, een fractie van vier personen plus een fractievertegenwoordiger. Het belangrijkste voor mij zijn de inwoners van Apeldoorn. Van de inwoners horen we wat er leeft en daar zetten we ons voor in. Dat doe ik met passie voor iedereen die zich geen gemiddeld persoon voelt. Ik vind het heel fijn om dingen voor de inwoners te betekenen. Soms zijn dat grote dingen die in de krant komen en soms kleine dingen die niemand weet maar wel het verschil maken. De landelijke politiek maakt keuzes, maar de gevolgen daarvan voelen wij in Apeldoorn. Daarom kies ik bewust voor een lokale partij. De chaos van Den Haag willen we niet doorvertaald zien in de lokale politiek. De belangen van de inwoners van Apeldoorn staan bij WijApeldoorn op de eerste plaats!”
Muhammed Asilsoy is lijsttrekker van DENK, nieuw op de Apeldoornse kieslijst.Wat loopt er in Apeldoorn verkeerd zonder uw partij in de raad?
“Goeie vraag. Er gaan heel veel dingen goed, maar er zijn ook zaken waar te weinig aandacht voor is. Met name voor het bouwen van betaalbare huur- en koopwoningen. Wat mij daarbij opvalt, is dat er geen harde percentages op papier staan binnen de gemeente. En dat is waar ik mij sterk voor maak. Bijvoorbeeld dat bij nieuwe projecten 40% sociale huurwoningen, 40% betaalbare koop- en huurwoningen (tot NHG-grens) worden gebouwd en 20% wordt overgelaten aan de markt. De gemeente hanteert nu geen strakke norm en laat daarmee alles te veel open. Daarmee los je de huidige woningnood niet op. In Apeldoorn wacht je acht jaar op een sociale huurwoning. Dat kan niet. Daarnaast is te weinig aandacht voor armoede in Apeldoorn. We zien mensen in bepaalde wijken in armoede leven. Ze hebben gewoon moeite om aan het einde van de maand de rekeningen te betalen. Daar moet meer geld naar toe om dat structureel aan te pakken, te beginnen met de bestrijding van kinderarmoede. Het beschikbare budget voor kinderen moet minimaal verdubbeld worden. En ten derde wil ik me inzetten voor de bestrijding van racisme en discriminatie in Apeldoorn. Iedereen hoort erbij, ongeacht je leeftijd, afkomst, religie, of geaardheid.”
Welke keuze zou u maken als de gemeente Apeldoorn 10 miljoen euro overhoudt?
“Dan kom ik toch uit op het bestrijden van kinderarmoede. Op dit moment is er 75 euro per kind per jaar beschikbaar en dat moet minimaal naar 150 euro. Hiernaast zie ik dat mensen, via bepaalde Facebookpagina’s, maaltijden met elkaar delen, omdat ze geen geld hebben voor boodschappen. Dat is onacceptabel in Apeldoorn. En bedenk dan eens wat dat voor kinderen betekent. Het is fijn als mensen dit voor elkaar willen doen, maar het liefst wil je dat het niet nodig is. Dit heeft dan ook echt prioriteit. Ook is het heel belangrijk dat er geïnvesteerd wordt in jongerenwerkers en dat zij goed gefaciliteerd worden om hun werk te doen. Ik wil inzetten op meer preventie in de jeugdzorg. Als je uithuisplaatsingen kunt voorkomen doordat je er op tijd bij bent, dan bespaart dat veel geld, maar ook veel leed. Dus liever hulp inzetten aan de voorkant.”
Welke keuze zou u maken als de gemeente Apeldoorn 10 miljoen euro te kort komt?
“Dit is echt een lastige hoor. DENK is een sociale partij, wil zij-aan-zij staan met de meest kwetsbaren en strijden voor een rechtvaardig Nederland. Dat wil ik ook in Apeldoorn. Dus de kwetsbaren mogen hoe dan ook niets merken van dat tekort. De gemeente zou in zo’n geval de grote investeringen kritisch onder de loep moeten nemen. Maar ik ben financieel onderlegd en kijk ook anders naar tekorten. Vaak is het ook een boekhoudkundige realiteit. Het is vooral een momentopname die iets zegt over een bepaalde periode, maar niet of een gemeente nu financieel gezond of ongezond is. Je kunt het jaar erop bijvoorbeeld een overschot hebben. Apeldoorn heeft gelukkig op dit moment een vermogen waarmee je een mogelijk tekort kunt opvangen.”
Hoe bent u in Apeldoorn en in de lokale politiek beland?
“Ik raakte geïnteresseerd in de landelijke politiek en heb een aantal jaar ondersteuning geboden bij de landelijke campagne van DENK. En eigenlijk had ik er niet aan gedacht om lokaal wat te gaan doen totdat ik ontdekte dat er ook in Apeldoorn veel armoede is. Toen was de keuze snel gemaakt. We hebben onze plannen voorgelegd en dat is meteen goedgekeurd. Nu hebben we zes mensen op de kieslijst staan. Mijn ambitie is dus echt verandering brengen in de thema’s armoede en woningnood. Als fiscalist kan ik die kennis goed inbrengen. Het lezen van juridische stukken ben ik bijvoorbeeld gewend, daarnaast is het ook fijn dat ik goed de details kan zien. Het nieuwe gemeentebestuur mag zich opmaken voor kritische en betrokken raadsleden van DENK.”
