Carlton

Toen ik vijftig werd, zei ik tegen Silvester dat ik in mijn leven te weinig had gedanst. Het was deels grappend en deels serieus bedoeld. Als kind en als tiener zat ik nog op danslessen, maar daarna niet meer. Voor mijn verjaardag kreeg ik een tegoedbon voor Salsa-lessen…

Vanwege de lockdowns duurde het even, maar nu zijn we gestart. Bij een dansschool buiten onze woonplaats, want dat leek mij een veilige gedachte. Waar niemand ons kent…

Met enige schroom hebben we ons gemeld. Dat wil zeggen: ík voelde schroom. Silvester niet. Die is als artiest gewend dat mensen naar hem kijken en het kan hem niet schelen hoe raar ze hem wel of niet vinden. Mij wel.

De docenten begonnen hun uitleg: je doet alsof je op een stoeptegel staat en daar stap je steeds in en uit. Het ging goed, het was niet al te gênant en toen ik naast mij keek zag ik dat Silvester… de Carlton deed.

Voor de jonge generatie: De ‘Carlton’ is vernoemd naar de neef van Will Smith in de tv-serie The Fresh Prince of Bel-Air. Deze neef zette het soms op een dansen en hij deed dat zó overdreven dat het hilarisch werd. (Je kunt het vinden op YouTube.)

Nu Silvester het deed, vond ik het niet grappig. Zijn voetenwerk was in het ritme, maar hij liet zijn rug, nek en hoofd té losjes meedoen. Het was de Carlton, maar dan zonder de zwiepende armen.

Zoals het gaat in dat gekke huwelijk van ons, volgde er een grondige discussie over ‘losgaan’ en zo ja, in welke mate dat mocht. Zoals altijd kwam het weer goed. We volgen nu de cursus zonder aandacht te trekken. Maar als we thuis oefenen, gebruiken we altijd een momentje om samen de Carlton te doen.

‘Mooi voor het behoud van deze grappige dieren’

“Dit vind ik ook heel leuk en verrassend om te delen: overal in onze buurt zie ik de zogenoemde vleermuiskastpalen. De vleermuis schijnt een beschermde diersoort te zijn. Voordat een renovatie van start gaat, wordt er gekeken of er onder de dakspanten vleermuizen huizen. En zo ja, dan wordt hier actie op ondernomen. Ik vind het wel een mooi initiatief voor het behoud van deze grappige dieren die met uitsterven worden bedreigd. Ze vinden door openingen in de lamellen hun weg in de kast die geschikt is voor zomer-, paar- en kraamverblijf. De kast kan bij milde winters ook tot schuilplaats dienen.”  – Marianne

‘Mijn mobiel is een verslaving!’

Katinka, 52 jaar, Zutphen: “Mijn mobiel is mijn mini-computertje. Mijn afspraken staan erin, mijn mail komt erop binnen… Ik heb contact met iedereen via mijn mobiel, over de hele wereld. Ook als ik niet in het land ben, werk ik gewoon door. Mensen merken het niet eens als ik er niet ben. Als iemand een bestand wil, kan ik dat via mijn mobiel gewoon sturen. Wij hebben Dropbox en wij werken in de cloud. Dus ja, ik ben ook weleens bang dat ik mijn mobiel kwijtraak of dat ‘ie het plotseling niet meer doet. Wij hebben daarom een zakelijk abonnement voor de telefoon. Als die weg is, zou ik binnen 24 uur een nieuwe hebben. Dat is wel een fijn gevoel.”

Marry, 62 jaar, Deventer: “Ja, dat kun je wel zeggen. Toch is het niet zo dat ik de hele dag aan het appen ben en ik doe ook niet aan sociale media. Maar zelfs dan… Deze week had ik per ongeluk mijn mobiel in de wasmachine gedaan – dacht ik. Toen raakte ik de kluts wel kwijt: wat moet ik zonder mijn mobiel? Ik neem mijn interviews ermee op en twee daarvan moest ik nog helemaal uitwerken. Die was ik dan kwijt geweest. Uiteindelijk vond ik hem naast het fornuis. Ik had het volume uitgezet omdat ik naar een vergadering was geweest. Dan merk je hoe afhankelijk je ervan bent.”

Regina, 39 jaar, Deventer: “Helaas wel. Ik gebruik hem tijdens het huishouden of als ik sta te koken, dan zet ik een podcast op. Misschien denk je: dat valt wel mee. Maar eigenlijk ben ik erachter dat het soms ook wel goed is om stilte in je hoofd te hebben. ‘s Ochtends zet ik al podcasts op en ‘s middags ook wel. Bijvoorbeeld Glenn Greenwald, of bijvoorbeeld The Joe Rogan-Experience, de bekendste podcaster. Daar luisteren elf miljoen mensen naar. Het zijn drie uur durende gesprekken waarbij iemand zoveel mogelijk informatie geeft. Het zijn echte diepte-interviews. Eigenlijk zou ik het minder willen luisteren, maar ik vind het gewoon te interessant.”