Stedendriehoek
De hoek van de landbouwenclave Oud-Reemst in het zuidwesten van Het Nationale Park De Hoge Veluwe is volgens mij een van de mooiste uitzichtpunten over het Park. Tevens is het een uitgelezen plek om tijdens een wandeling te pauzeren. Ik had er die zaterdag al de nodige kilometers opzitten en een aangename oktoberzon maakte een stop op deze plek erg aantrekkelijk. Turend in de richting van het Bosje van Staf, viel het mij op dat er in de verte een crisissituatie was ontstaan. Een groep van vijf raven vloog met luid gekras langs de rand van het dennenbos en maakte regelmatig duikvluchten in de richting van een groep vrijstaande beuken.
Al snel werd de reden van deze onrust duidelijk, want met trage vleugelslag kwam er een vogel uit een van de beuken opgevlogen. De raven leken plotsklaps spreeuwen bij het verschijnen van de vliegende deur.
Niet bepaald een charmante naam voor een majestueuze vogel als de zeearend, maar wie hem ooit in levenden lijve heeft zien overvliegen, snapt zijn bijnaam. De brede rechthoekige vleugels hebben bij volwassen exemplaren een spanwijdte van bijna 2,5 meter, een formaat dat de meeste deuren niet eens hebben. Heel vroeger was deze roofvogel algemeen in Europa, maar vanwege vervolging en vergiftiging door DDT heeft de zeearend in Midden- en West-Europa tot het begin van de jaren tachtig op de rand van uitsterven gestaan en werden de laatste nesten in Noord-Duitsland zelfs dag en nacht bewaakt.
Gelukkig gaat het vandaag de dag veel beter met de grootste arend van Europa en in ons land kwam in 2006 zelfs een paartje tot broeden. Na eeuwen afwezigheid kregen wij er op veel plekken in ons land ineens een bijzondere broedvogel bij. Hoewel zijn naam anders doet vermoeden, komt de zeearend niet alleen langs de kust voor, ook grote binnenmeren en brede rivieren zijn bij hem favoriet. De successtory zeearend heeft uiteraard gevolgen voor het aantal waarnemingen en zelfs op de Veluwe wordt hij weer regelmatig gezien. Met uitzondering van de overwinteraars uit het noorden, is voor deze vogel, met zijn woonadres in de Oostvaardersplassen, de hoge zandgrond van de Veluwe natuurlijk slechts enkele vleugelslagen van hem verwijderd om te gaan fourageren. ‘Mijn’ zeearend van die ochtend was een volwassen exemplaar, maar niet te kinderachtig om voor mij nog een poos boven het Oud-Reemsterzand te blijven vliegen.
