Stedendriehoek

Apenheul apetrots op geboorte zwarte brulaap

APELDOORN – In Apenheul is een zwarte brulaap geboren. Moeder en kind zijn meteen te zien voor bezoekers. De geboorte is bijzonder, want het is alweer acht jaar geleden dat er voor het laatst een zwarte brulaap werd geboren in het Apeldoornse dierenpark. Bovendien zijn zwarte brulapen zeldzaam in dierentuinen in Nederland. Apenheul is de enige dierentuin binnen de Nederlandse Vereniging van Dierentuinen waar deze Zuid-Amerikaanse apensoort te zien is.

Bijzonder
Apenheul is erg blij met de geboorte van de zwarte brulaap. Het apenpark is namelijk onderdeel van een Europees fokprogramma om zwarte brulapen in dierentuinen in stand te houden. In het kader van dit fokprogramma verhuisde er vorig jaar een nieuwe man vanuit Zoo Leipzig naar Apenheul om de groep letterlijk nieuw leven in te blazen. En dat is gelukt: nieuwkomer Lothar heeft zijn dienst als fokman binnen een jaar bewezen, nu hij voor de eerste keer vader is geworden. Bij die ene keer zal het bovendien niet blijven, want ook bij een ander vrouwtje in de groep is een dikke buik te zien. 

Nu nog blond
De pasgeboren brulaap heeft nu nog een lichte vacht. Of deze zwart kleurt is nog even de vraag, want het geslacht van de kleine is nog niet bekend. Zwarte brulaap-vrouwen behouden hun lichte vacht. Bij mannetjes kleurt deze zwart als ze ongeveer drie jaar oud zijn. Zodra het geslacht van de nieuwste aanwinst bekend is, krijgt deze een passende naam. In totaal bestaat de groep zwarte brulapen in Apenheul nu uit vijf dieren. Bezoekers kunnen ze bewonderen wanneer ze door het populaire doodshoofdapenbos van Apenheul lopen. De zwarte brulapen lopen overigens niet los tussen de bezoekers. 

Over zwarte brulapen
Zwarte brulapen laten – zoals hun naam al zegt – dagelijks een luid gebrul horen. In Apenheul doen ze dat meestal in de ochtend. In het wild leeft de soort in de bossen van Zuid-Brazilië, Paraguay en een deel van Argentinië. Ze worden niet met uitsterven bedreigd, maar hun aantallen nemen wel af. De bossen waar ze leven moeten steeds vaker plaatsmaken voor soja-plantages of als plek waar de bevolking hun vee laat grazen.