Stedendriehoek

Alfaman

Door alle berichten over seksueel grensoverschrijdend gedrag, kun je goed zien hoe de wereld is veranderd. Dingen die in mijn jeugd nog normaal waren, zijn nu ontoelaatbaar. Ik ben opgegroeid met de Benny Hill Show op televisie en met de ‘Dick van Bil’-strip op het toilet. Omdat ik me haast niet kan voorstellen dat dit gangbaar was, leg ik graag nog even uit wat het was.

De Benny Hill Show was een komisch bedoelde serie met een mollige man in de hoofdrol. De bijrollen werden gespeeld door (blonde) sekspoezen en de grap was altijd dat hun kleding onverwacht opensprong of van de billen gleed. Op Wikipedia zie ik dat Benny Hill in de jaren zeventig en tachtig meermaals is gelauwerd met diverse televisie-awards. Betekent dit dat meer lezers ermee zijn opgegroeid? Ik vond het als kind maar een rare bedoening. Mijn vader lachte echter de longen uit zijn lijf.

Vanwege het vele #metoo-nieuws vertelde ik mijn kinderen welke stripboeken ik vroeger las op de wc. Daar hadden wij Joop Klepzeiker en Dick van Bil. Die laatste was een cartoon over een porno-acteur, het waren bundelingen van strips uit Penthouse. Mijn vader was fan. Nu komt de dubbele moraal: mijn moeder keek graag naar de talkshow van Sonja Barend. Maar als die erop was, ijsbeerde mijn vader bozig door de woonkamer. Hij riep over alle interviews heen dat hij ‘diarree’ kreeg van ‘die vrouw’. En toch… wilde mijn vader graag dat zijn dochters sterke, onafhankelijke vrouwen zouden worden. Maar het uitkomen van die wens zou hem zwaar vallen… Einde van het liedje is dat zelfs de familiebanden zijn verbroken.

Dat blijft de nieuwe generatie tenminste bespaard, denk ik als ik de huidige berichten lees. De mannen – sommigen – doen een stapje terug en in ruil daarvoor krijgen de vrouwen meer respect. Opdat wij samen kunnen zijn.


 

‘Eerst nooit, maar nu is iedereen ineens ziek!’

“Weet je wat mij is opgevallen? Tijdens de hele Covid-periode kende ik niemand die corona had. Er waren verschillende lockdowns en vele maatregelen, maar het ging aan mijn omgeving voorbij. Nu is het ergste geweest en de regering begint te versoepelen. De druk op de zorg is minder en het land mag weer open. Maar ineens is iedereen in mijn omgeving ziek! Dat is toch niet normaal? Ik maak me er niet echt druk om, want gelukkig worden mensen er niet meer doodziek van. Maar het valt wel op: nu het in de rest van het land beter gaat, krijgt iedereen in mijn omgeving het.”
– Saskia

 



‘Je moet seksuele intimidatie áltijd melden’

Marion, 52 jaar Zutphen: “Als het gebeurt, trek ik mijn mond open. Maar ik snap heel goed dat mensen het niet aandurfden bij The Voice. Ik realiseer me goed dat mensen angstig zijn voor de gevolgen. Je neemt toch ook anderen in bescherming, want je wilt hun carrière niet kapotmaken. Niemand heeft het recht om te doen wat een ander niet wil. Als het wel gebeurt, zal de ander er iets van moeten zeggen. De algemene cultuur moet anders, mensen moeten zich veilig voelen om zich te melden.”

 

 

Ganna, 45 jaar, Apeldoorn: “Ik heb er honderdduizend keer mee te maken gehad in mijn werk, ook op de filmset. Ik heb er niet van wakker gelegen, laat ik het zo zeggen. Als het over jonge meiden gaat zoals bij The Voice, dan is het zo dat je barst van de zenuwen. Dan wil je in een warm nest komen van mensen die jou alleen maar helpen om erdoorheen te komen. De veiligheid is het belangrijkste en de mensen hebben zich niet veilig kunnen voelen. Dat is heel naar.”

 

 

Katinka, 52 jaar, Zutphen: “Dit is een ingewikkelde, vind ik. De paginagrote advertentie van de vrouwelijke medewerkers van John de Mol vond ik echt wel heel goed. Maar ja, het ligt natuurlijk ook bij de mannen. Niet alleen bij de vrouwen. We leggen nu alles onder het vergrootglas, ook dingen uit het verleden waar nooit iets over gezegd was. Ik denk ook dat het bij de opvoeding begint: heel goed duidelijk maken wat wel en niet mag. Zowel je zonen als je dochters natuurlijk.”