Columns
Renske Kruitbosch
Vorige week reed een dame laat op de avond tegen een boom, waarbij de auto total loss werd verklaard. Het was mistig en ze viel in slaap. Ze had opgetreden en ze was op zoek naar een tankstation om even te rusten. ‘Het is een wake-up call dat het leven zo over kan zijn,’ schreef ze later op haar Instagram. De voorkant van de auto was volledig ingedeukt en het had inderdaad zo anders af kunnen lopen.
Ik hoor u denken: man, man, man, wat een lang intro en wat moeten we met deze informatie, Rensmans? Ja, het is erg. Ja, we zijn allemaal blij dat boom en vrouw ongedeerd zijn. Maar ik wil even de volgende toevoeging doen: de dame is dragqueen Vanessa van Cartier. Zij is de winnares van het tweede seizoen van Drag Race Holland. Ik las het bericht en ben, tegen beter weten in, reacties gaan lezen. Het is ongelooflijk wat mensen over deze dame roepen. Dat krijg je er van, als je zulke fratsen uithaalt, doelende op haar werk. ‘Vrouwen achter het stuur…!’ en dan nog wat vernederende grappen. ‘Gelukkig had ze twee airbags, als vent had ze het niet gered, waarschijnlijk!’ En lezer, begrijp me goed. U kent me na een jaar of vijf columnisterijen een beetje – ik houd van (grove) grappen, zowel over mezelf als over een ander. Maar wat ik zó wonderlijk vind, is hoe kennelijk het beroep van dragqueen zóveel haat op zich afroept. Als, ik noem maar zo een zijstraat, Caroline Tensen dit ongeluk had gehad, was daar heel anders op gereageerd. Misschien een piepklein grapje naar een bloemetje toesturen, maar daar bleef het dan ook bij. Ik vind het mysterieus waarom dragqueens zoveel haat en woede teweeg brengen – wat zit daar achter? Ik lees voornamelijk reacties van mannen. Wat is het verschil tussen Vanessa en Renske? Waarom mag ik mijzelf wel volstucen en zij niet? Waarom gaan sommige mannen zo over de huppel als het om travestie gaat? Is dat opvoeding, meute-muiterij, afgunst? Is het jaloezie, omdat een aantal heren zelf stiekem dromen van een pruik en netkousen? Is het het lot van mensen die iets anders doen dan de maatschappij zo verwacht? Waar is het verwonderen en de open blijdschap gebleven, vraag ik me steeds vaker af. Waarom worden dragqueens zo dikwijls tot drekqueen gedegradeerd? Kan ik uren over bomen.