ApoldroNU – Stoomboot

Arnold Zweers

We waren met twee van onze drie kleindochters bij de intocht van Sinterklaas. Hij kwam aan met de stoomboot. Jessie van negen gelooft nog voor, laat ik zeggen, zeventig procent. Tenminste in deze tijd van het jaar. Feline van zeven voor de volle honderd procent.

Het was in Hattem. Sfeervoller, kleinschaliger en knusser kun je het niet hebben. De meiden konden zo met Sint en de Pieten op de foto. Het gezelschap met de goedheiligman in een oldtimer VW-busje met open dak trok het Anton Pieck-stadje in. Als Sinterklaasfeest een sprookje is, dan was het nu.

Er waren alleen maar roetveegpieten. Zo veel te herkenbaar die gezichten, dat een meisje van drie ‘Hé, oma!’ riep. Hadden ze, toen dat hele gesodemieter over Zwarte Piet door die vervelende Jerry Afriyie, zijn strijdmakker Sylvana Simons en hun meelopers begon, die Pieten meteen maar paars geverfd. Daar hadden ze niet over kunnen zeuren. En je had dan onherkenbare Pieten, horend bij de magie van het Sinterklaasfeest.

Ik ken aardig wat donkere Apeldoorners met wortels in Suriname, de Antillen of de Zuidmolukken. Stuk voor stug gruwen ze van die anti-Zwarte Pieten-beweging. ‘Wat een gezeik, als kind lieten die gasten zichzelf zwart schminken, nu noemen ze het racisme.’

Het steeds verder slinkende groepje rond Afriyie heeft aangekondigd met hun jaarlijkse gedram te stoppen. Mooi zo. Maar we moeten ons er wel op voorbereiden dat een nieuw ‘woke’ clubje roet in de pepernoten gooit. Die lui willen helemáál van het Sinterklaasfeest af. Want, zeggen zij, kinderen geloven erin, worden voorgelogen en als ze daarachter komen houden ze er een levenslang trauma aan over. Ach, die tere kinderzieltjes toch.

De stoomboot. Die voer dus vanaf de IJssel het Apeldoorns Kanaal in. Naar Hattem. Ons kanaal, maar hier kan de schuit niet komen. Marja van der Tas was de laatste wethouder die moeite deed om het kanaal weer bevaarbaar te maken. Door een ophaalbare brug in Apeldoorn-Noord te plaatsen. Als de bestuurders na haar het er niet bij hadden laten zitten, hadden we nu de levendigheid van plezierbootjes gehad èn weer een echte stoomboot in hartje Apeldoorn.

Tot volgende week!