KNAAKAFSPRAAK

Heb net de panty weer droog van het lachen: datingapp Tinder is een gratis swipe-toestand, waarmee je een leuke date op kunt scharrelen. Hoewel? Er zijn ook betaalde versies waarbij je kunt zien wie er digitaal aan je heeft gesnuffeld en waarbij er geen reclame door je vleeskeuring heentokkelt. Daar staat natuurlijk wel een abonnementsgeldje tegenover, dat begrijpt u. Maar wat hebben die feestneuzen van Tinder nou gedaan? Korting uitgedeeld. Aan iedereen? Nee, de poet verschilde per persoon. Ik daarover nadenken. Hoe zou dat gaan? Krijgen knappe mensen meer korting omdat zij meer swiperij veroorzaken? Krijgt ‘dikke korting’ ineens een heel andere lading? Werkt het zoals vroeger in de discotheek: de dames gratis naar binnen om de hengstige kerels te trekken? Eerst nog figuurlijk, hè! Krijgen jonge blommen meer korting dan de al wat belegen types? Zo ver ging het niet. Tinder scande enkel de mensen die naarstig rondkeken voor dates, die lui kregen minder korting dan de daters met minder potentieel.
Moet denken aan de tijd dat ik nog wel eens een swipeje waagde. Dat is inmiddels een jaar of 8 geleden. In die tijd zaten er nog leuke deerntjes en gasten op en in mijn omgeving hoorde ik dat diverse mensen hun partner daar uit de digitale Tindervijver hadden gevist. Destijds was Tinder (nog) gratis – het abonnementsgeld staken we lachend in een volgend biertje. Ik had een haat-liefde-verhouding met het platform, want eigenlijk was het één grote uiterlijke keuring. Terwijl het op liefdesgebied veel verder gaat dan een paar mooie blauwe ogen. Het gaat om wat iemand uitstraalt, normen en waarden, humor. Het gaat om de kleine gebaren. Liefde is iets ongrijpbaars, dat gaat niet vanaf een scherm. De meest gelik(e)te types blijken enkel opgepoetst aan de buitenkant en zijn de binnenkant vergeten en met de ruwe bolsters kun je de middag van je leven beleven. Links en rechts swipen. Is dat wat er in de politiek ook gebeurt? Beoordelen we partijen op hun voorman of -vrouw zonder echt naar inhoud te kijken? Mooie oneliners, glimmende beloften? Wat als we de overtuigingen van de politici zouden zien in plaats van het uiterlijk? Dan zouden bepaalde types meteen van tafel worden geveegd.