Columns
Arnold Zweers
Beste lezer,
U kent me misschien van mijn jarenlange werk als journalist voor de Stentor. Of heeft wel eens een boek van me gelezen. Enfin, vandaag begin ik in Nieuwsblad Stedendriehoek een wekelijkse column. Onder de titel ApoldroNU.
Als jong ventje schreef ik al columns en dat heb ik mijn hele leven gedaan. Dat begon voor Anno Nu en Zeventig, maandbladen voor Apeldoorn, speciaal voor jonge mensen. Ik had een oproep gelezen en ging die avond naar Hotel Haitink op de hoek Loolaan/Soerenseweg, waar tegenwoordig een Chinees in zit. In het bovenzaaltje werd ik, plus nog een aantal anderen, ontvangen door initiatiefnemer/hoofdredacteur Peter Stants. Ik had weleens wat voor de schoolkrant geschreven en een vakbondsblad, kennelijk had Stants dat gezien. Voor ik het wist had ik een column.
En kreeg er, als student, ook nog geld voor: negentig gulden per keer. Een mooi extra zakcentje. Een jaar of twee schreef ik columns, in die bladen met oplagen van een kleine tweeduizend stuks. Ik kreeg er veel reacties op. Als ik die epistels nu teruglees, stijgt het schaamrood me weleens naar de kaken. Wat was ik toen een naïef mannetje. Maar ach, negentien, twintig jaar toen, het was begin jaren zeventig, alles was in beweging. Maar met de kennis van nu…
Bij mijn eerste krant, Het Vrije Volk (één van ’s lands grootste toen) kreeg ik ook zomaar een column in de schoot geworpen. Want jong was in, ik was jong, en het oudere krantenlezend publiek moest worden wakker geschud.
Ik had de smaak te pakken en kon mijn ei ook bij mijn latere werkgever, de Nieuwe Apeldoornse Courant c.q. de Stentor, regelmatig in columnvorm kwijt. Straatwijs, waaraan meerdere collega’s meewerkten, was wat dat betreft mijn laatste wapenfeit.
Nu dus ApoldroNU. Voor wie het niet weet: Apoldro is de vroegere naam van Apeldoorn, daterend uit het jaar 793. NU spreekt voor zich. Tot volgende week!
