Stedendriehoek
ZUTPHEN – Welzijn op Recept blijft een relatief eenvoudige interventie met grote impact, zeker wanneer de doorverwijzing en juiste inschatting van de verwijzer, het maatwerk van de welzijnscoach en de eigen regie van de deelnemer samenkomen. Wat er dan gebeurt, ziet u in het succesverhaal van welzijnscoach Willem Wallerbos (zie foto) en deelnemer Antoinne uit Zutphen.
Dit succesverhaal begint in de zomer van dit jaar. Voor Antoinne, met veel plezier werkzaam in het bijzonder onderwijs, was de grote vakantie begonnen, met nadruk op grote: zes weken lang geen school. Hij ziet er als een berg tegenop, want hij weet nu al dat hij dan weer zal gaan piekeren over de nare dingen van vroeger. “Dat is al jaren zo. Er zijn in het verleden verschillende traumatische dingen gebeurd, waar ik nooit over gesproken heb. Ik vluchtte in mijn werk, verdrong ze. Op vakantie gaan in mijn eentje zag ik niet zitten. Ik heb verschillende therapieën gehad, maar ze hebben niet geholpen.”
Verwijzing door POH-GGZ
Toen in juli de ellende weer begon, met slecht slapen tot gevolg, besloot hij dat er iets moest gebeuren. Hij maakte een afspraak bij de praktijkondersteuner (POH)-GGZ van zijn huisartsenpraktijk, die hij al vaker had gesproken. In het gesprek kwamen ze uit op schematherapie. Antoinne werd daarvoor aangemeld, maar er bleek een lange wachtlijst. De POH had het gevoel: maar er moet nu ook iets gebeuren, hij moet iets om handen hebben, en dacht aan Welzijn op Recept. “Ze stelde voor om vrijwilligerswerk te gaan doen. Dat leek me helemaal niets. Ik dacht bij vrijwilligerswerk aan De Zonnebloem, mensen in een rolstoel duwen. Dat past niet bij mij.” Maar er bleek zoveel meer te zijn. Doorpratend herinnerde de POH zich: Je was toch kok? Ze stelde daarom voor: ‘Ga eens met de welzijnscoach praten.’ Zo kwam hij bij Willem Wallerbos terecht, welzijnscoach bij sociaalwerkorganisatie Perspectief Zutphen.
Maatwerk
“In het kennismakingsgesprek werd me al snel duidelijk dat Antoinne geen behoefte had aan een uitgebreide kennismaking.” De hulpvraag, waar normaal gesproken de doorverwezen inwoner en welzijnscoach samen naar op zoek gaan, om vervolgens uit te komen bij wat weer kleur en plezier zou kunnen geven in zijn of haar leven, die was hier al helder. Antoinne had zelf al de regie: ‘Ik heb vakantie en ik wil iets doen.’ “Ik moest dus snel schakelen”, aldus Wallerbos.
“Dat is de kracht van Welzijn op Recept: dat je het op je eigen tempo kunt doen en je als welzijnscoach op maat meekijkt. De een heeft veel ondersteuning nodig, de ander minder. Het gaat altijd om wat iemand zelf wil, wat bij die persoon past. Ga eerst eens kijken, voor je al van alles invult voor de bewoner.”
Koken als ‘medicijn’
Vanuit het idee van de POH om iets met koken te gaan doen, stelde de welzijnscoach voor om ‘aan te schuiven bij de kookavond’. “Die is vorig jaar winter ontstaan, tijdens de energiecrisis, als warme woonkamer.” Dat is in Zutphen heel letterlijk: het gaat om een gewoon rijtjeshuis in de wijk, waarvan de ‘slaapkamers’ gebruikt worden als gespreksruimtes en voor kleinschalige activiteiten en de woonkamer een echte huiskamer is voor de wijk. En aangezien mensen ook moeten eten, wordt er elke dinsdagavond tussen 18.45 en ongeveer 20.00 uur ook een maaltijd geserveerd, gemaakt door vrijwillige koks. Voor Antoinne bleek het dé oplossing: “Ik ben vroeger jarenlang kok geweest, mijn ouders hadden een horecabedrijf. Daarna heb ik kookles gegeven in een jeugdgevangenis en ook op school kook ik elke woensdag met de kinderen.” Koken is voor hem dus een soort levensader.
Vanuit de kookavond werd hij die zomer ook gevraagd voor andere (kook)activiteiten en nog steeds kookt hij elke dinsdagavond. “Het helpt heel erg”, aldus Antoinne. “De weekends zijn niet meer zo erg, want ik heb iets om naar uit te kijken. Ook kan ik nu over de traumatische dingen uit het verleden praten.”
Succesvolle interventie
De afgelopen kerstvakantie was geen periode meer die hij met angstige gevoelens tegemoet zag: hij zat niet meer alleen thuis te piekeren, maar had verschillende afspraken gemaakt om erop uit te gaan. Hij ziet ernaar uit om met de schematherapie te beginnen. De welzijnscoach ziet hij regelmatig in de huiskamer, maar zijn ondersteuning heeft hij niet meer nodig. Wallerbos: “We kijken gewoon wat we voor elkaar kunnen betekenen, dat gaat heel natuurlijk.” De welzijnscoach heeft de succesvolle interventie teruggekoppeld naar de POH-GGZ. Antoinne is daar sinds de zomer niet meer geweest. (Foto: Hannah Sophia)
