Boekwinkel

Omdat ik te vroeg was voor mijn afspraak in een naburig dorp, parkeerde ik mijn fiets tegen de gevel van de plaatselijke boekhandel. Deze fraaie zaak is met z’n hele brede pui dominant op dit winkelplein. Dat is meer dan terecht. Boekwinkels vormen mijn favoriete middenstandsvermaak en ze kunnen me niet genoeg publiek trekken. Tevreden zag ik zelfs een groepje schooljongens, kauwend op hompen brood, naar binnen slenteren. Al was ik zeker niet van plan iets te kopen vandaag, dit kon ik niet op me laten zitten. Bovendien blies de koude wind gemeen dwars over het plein. Op het gevaar af dat ik mijn afspraak zou vergeten, liet ik me naar binnen waaien en liep recht op de tafel met bestsellers af. Dat was niet gek, deze is namelijk altijd zo geposteerd dat iedereen er wel tegenaan moet botsen. Ik slaagde er in om de dwingende koopadviezen links te laten liggen door tijdig rechtsaf te slaan.
Als vanzelf kwam ik oog in oog met de volgende uitstaltafel. Ik werd hier indringend en dwingend aangekeken door een keur van bekende, omslagvullende mannenhoofden. De meeste BN’ers waren van een zekere leeftijd en lelieblank, wat volgens de geldende boekverkopersfilosofie blijkbaar nog steeds garant staat voor een bepaalde minimumverkoop. Ze zullen het allemaal best goed bedoelen, met wijze levenslessen, kijk mij eens een echte man zijn dingetjes en pikante inkijkjes in worstelingen met werk, wijf en wijn; ik zie er nog steeds voornamelijk een stapel tot papier gestolde egodocumenten in. En het leek in deze lectuurhoek ook nog net wat warmer dan in de rest van de winkel, maar dat kon toeval zijn. Aha, daar was de tafel met geschiedenisboeken en zakatlassen al en daar kan ik rustig een half uur doorbrengen, maar ik had hier dus geen tijd meer voor, besefte ik in een vlaag van helder plichtsbesef. Mijn afspraak kon echt niet wachten, en met veel spijt drentelde ik de zaak uit.
Eenmaal weer op het koude zadel, stuitte ik even verderop weer op dezelfde opgeschoten jeugd. Verrek, had er een iets in zijn hand dat op een boek leek? Onwillekeurig remde ik af. Het bleek toch een doos van een bakkerszaak. Maar wat zou het, ze waren toch maar mooi effe binnen geweest…