Columns
Renske Kruitbosch
Ben zo blij dat ik in Twello woon. Het dorp dat tenminste nog door eigen burgers en ondernemers beschermd wordt tegen de hotsieknotsie maffia gemeente. Wat er is gebeurd? Een club ondernemers heeft als de bliksem een pand voor de neus van de gemeente Voorst weggekocht. Waarom, hoor ik u denken. Nou, omdat er bussen vol jonge mensen tijdelijk in zouden komen wonen. En dat zijn geen CDA-stemmende Arische blanksnuiten hier uit de omgeving, maar asielzoekers. Gelukkig beschikt Twello over een aantal heren met diep ingedaalde ballen én een flinke zak geld en is hen het afschuwelijke leed van buurman worden van buitenlandse tieners bespaard gebleven. Wat moet die old boysclub een heerlijk weekend hebben gehad. Als de wind goed stond kon ik het testosteron ruiken.
Benieuwd wat ze nu met het pand gaan doen. Bussen vol Nederlandse jongeren erin? Wat wordt de screening? Kunnen bruine ogen nog wel? Of val ik al buiten de boot, of ik bedoel het pand? Of liever bejaarden, die blijven toch wel braaf binnen, de aquariums likken. Of misschien moeten die maffiambtenaren er gaan werken! Die doen hun praktijkjes hier in de contreien doorgaans graag achter gesloten deuren en ramen en in het kleinste achterkamertje dat er is. Kan prima in dat pand.
Dan maken we van dat gemeentehuis, hier in de omgeving ook wel liefkozend het Gemeente Wellnesskasteel genoemd, een vluchtelingenopvang. Dat pand is net voor ruim 15 miljoen euro verbouwd en van alle luxe voorzien. Daar kan jong en oud lekker door elkaar sloffen en er is prima veel groen omheen. Dicht bij de bibliotheek, de supermarkt en het café en de volledige voorkant is voorzien van ramen. Kunnen we ze, net als in de Apenheul, goed in de gaten houden. De bliksemaankoop-ondernemers maken vast een poMAultje en om de paar uur mag er een andere baas toezicht houden. Je herkent ze aan hun Supermanpak.
De gemeentemaffiambtenaren gaan naar het industrieterrein en kunnen al hun snode doordrukplannen, schimmige COA-oplossingen en overige foutvergunningen in het diepduister en achter potdichte deuren bekokstoven. Want het wegkapen van een opvang voor jongeren is natuurlijk droevig, maar het handelen van de gemeente lijkt in zoveel gevallen ook nergens op. Een gemeente is er voor haar inwoners en niet andersom. Dat vraagt om transparantie en communicatie en de juiste begeleiding, voor zowel huidige inwoners als nieuwkomers. Uiteindelijk zoeken en willen we allemaal geluk.
