Lezen aan het strand

Op vakantie in Normandië maakten we kennis met een heel mooi Frans initiatief; Lire à la Plage. In vrijwel elke kustplaats van enige omvang in het departement Seine-Maritime is tijdens de zomervakantie op het strand een witgeschilderde, kloeke houten kiosk geopend. Deze is volgestouwd met een fikse verzameling boeken, romans, paperbacks en strips, waarschijnlijk afkomstig van bibliotheken uit de omgeving.
Strandgangers met plotseling opkomende leeshonger kunnen naar binnen lopen, kosteloos een exemplaar naar keuze uitzoeken en dat gaan lezen op het bijbehorende terras pal voor de kiosk, dat gevuld is met comfortabele stoelen. En daar wordt verbazend veel van gebruik gemaakt, van jong tot oud. Blijkbaar is de leesdrempel op vakantie én aan het strand lager dan elders. Alles gebeurt in goede harmonie zoals het Fransen in de openbare ruimte betaamt. Niet dringen om het nieuwste boek van Houellebecq als eerste in handen te krijgen, of bekvechten om die schaarse vrije stoel, geen bonkie-bonkiemuziek of storend geklep met de buurvrouw. Gewoon lekker gaan zitten, stil zijn en lezen. Ondertussen genieten van de zon, het kabbelende strandleven om je heen en de ruisende branding.
Wij hadden, na een flinke strandwandeling, ons oog laten vallen op twee vrije stoelen waarin het fantastisch zitten moest zijn. Daar moest dus alleen nog even een boek bij. En daar ontstond een klein probleem; vrijwel de gehele bibliotheek was, alweer volgens goed Frans gebruik, gevuld met Franstalige werken. Maar zie, na enig snuffelen hield mijn eega opeens heel toepasselijk ‘Het strandhuis’, van niemand minder dan onze eigen Suzanne Vermeer, omhoog. En omdat ik van de vriendelijke beheerster mijn e-reader als alternatief mocht gebruiken, konden we zonder gewetensbezwaren gezamenlijk neerploffen op het terras.

Kan dit concept in ons land ook succesvol zijn? Wij staan nu eenmaal niet bekend om onze zorgvuldige omgang met spullen die ‘van iedereen’ zijn en ‘gratis’ haalt vaak niet de beste eigenschappen in ons naar boven. Toch vind ik het, in de strijd tegen de ontlezing, het proberen wel waard, zo’n kiosk in Deventer, we hebben hier per slot van rekening een boekencultuur hoog te houden. Ik denk aan een plek op het stadsstrand van Meadow. Heb je er gelijk een drankje bij. Deventer bieb, kom er maar in!