Stedendriehoek
APELDOORN – Kent u de Victorkerk aan de Jachtlaan in Apeldoorn? Het is een imposant gebouw, niet heel oud, gebouwd in de jaren 50 van de vorige eeuw en oorspronkelijk een katholieke kerk. Sinds 2017 is het de thuishaven van de hersteld hervormde gemeente Apeldoorn. Nieuwsblad Stedendriehoek sprak met predikant Alfred van de Weg, die vandaag een kinderklas rondleidt in de Victorkerk. Het is groep 3 van de nabij gelegen Victorschool, een beweeglijke groep. Enthousiast rennen de kinderen naar de voorste banken en luisteren naar wat de dominee hen te vertellen heeft.
Even later heeft predikant Van de Weg even tijd voor een interview met deze krant. Onlangs is het voorportaal van de Victorkerk vernieuwd. Passanten en buurtbewoners kunnen iedere dag als ze dat willen even binnen lopen in het portaal. Er staat een bank, een tafeltje met gastenboek en aan de muur hangt een bijbels schilderij. Meestal is de kerk zelf niet open, maar door het smeedijzeren hek kun je een blik naar binnen werpen en de sfeer in je opnemen van het op de gotiek geïnspireerde gebouw.
Van de Weg over de veranderingen in aankleding: “Het was eerst een heel sober geheel. Het is wat toegankelijker geworden, iets comfortabeler ook. Mensen kunnen hier gaan zitten, verstild naar het prachtige schilderij van de verloren zoon kijken; de uitleg daarvan ligt onder op de tafel daar. Het is een heel bekend verhaal. Je hoeft niet heel veel Bijbelkennis te hebben om dit verhaal in ieder geval te kennen. En al zou je het niet kennen, de symboliek is weergaloos: de uitgestoken handen van de vader die zich over zijn zoon ontfermt, die verloren sloeber die weer thuis is na lange omzwervingen.”
Thuiskomen
Hemera de Roo, actief gemeentelid, was nauw betrokken bij de vernieuwing. Zij vertelt:
“Ik denk dat dit portaal voor ons zoiets is als een bidkapel voor de katholieken, waarom zou je dat als protestanten niet overnemen? Wij zijn een protestantse gemeente. Ik vond het vooral een uitdaging om te zorgen dat het voor onze eigen gemeenteleden nog steeds als thuiskomen voelt. En dat het niet vervreemdend is doordat er elementen zijn die in een andere kerk thuis horen. Dat is niet omdat het een goed is en het andere slecht, maar zij komen hier elke week trouw naar binnen.
Dit alles heeft te maken met de geschiedenis van de Victorkerk, die oorspronkelijk een katholieke kerk was en in 2017 aangekocht is door de protestantse gemeente. De gemeente zoekt nadrukkelijk de verbinding met de buurt en ook met de oud-parochianen. Zij zijn blij dat de kerk weer open is, en tegelijk ook enigszins bedroefd dat het niet meer hun kerk is. In het hele gebouw is geprobeerd het verleden intact te laten en te respecteren. Van de Weg: “Er is met zorgvuldigheid, met liefde voor het verleden vernieuwd. We zijn niet gaan slopen. De biechthokjes zitten er nog, ook al functioneren ze niet. De wijwaterbakjes zitten er nog in. De elementen van vroeger zijn nog steeds in de kerk aanwezig.”
Met open armen
Vandaar ook de contacten met de St. Victorschool, een basisschool die op steenworp afstand ligt en altijd binding heeft gehad met deze kerk. Natuurlijk komen jonge kinderen wel eens ergens aan wat niet de bedoeling is, maar er wordt vriendelijk uitgelegd dat dit het huis van God is, anders dan je eigen huis. En de kinderen krijgen het vertrouwen om hier even binnen te zijn. Aan het eind van het interview komt een Oekraïens meisje uit de kinderklas samen met haar moeder terug naar de kerk. “Zij wil het ook zien”, zegt ze tegen de dominee. Vervolgens loopt Hemera de Roo met moeder en dochter de kerk in. Jong en oud met open armen ontvangen, dat is het gebaar dat deze gemeente wil maken naar mensen. Het geldt voor de buurt, voor passanten, voor u, of u gelovig bent of niet. De Victorkerk heet u van harte welkom, tijdens een zondagse dienst of voor een kort stiltemoment midden in de week.
